Wat Hanne zegt klopt gedeeltelijk, maar is toch ook niet helemaal waarheid. Ik heb toevallig daarstraks een reportage gezien over armoede in ons land. Ongeveer 1 op 10 zou onder de grens leven die we zien als armoede. Hieronder zijn vaak jonge mensen of gezinnen met kinderen van onze leeftijd en jonger. In onze lessen gaan we er al te vaak vanuit dat leerlingen voldoende ervaring hebben met multimedia middelen, toch zeker leerlingen als mij, die informatica volgen.

Misschien is onze algemene kijk op de wereld wel te 'multimedia-minded' (als dit al een bestaand woord is). Alles draait voortaan om internet en TV. Ik ben zeker als we 100 mensen zouden ondervragen omtrent hun avondactiviteiten, dan ben ik zeker dat 75 procent hiervan zal antwoorden dat ze TV zullen kijken of surfen op het net.

De kinderen in scholen die niet de mogelijkheid hebben tot internet zijn volgens mij ook grote kanshebbers op pesterijen. Ze kunnen namelijk zelden meepraten als de rest van de klas weer maar eens bezig is over de grappige status die iemand had gepost op Facebook of Netlog, of als de jongens aan het opscheppen zijn over 'het mooie meisje' dat met hen bevriend is geworden op een netwerksite.

Aan ons (de leraars) om deze leerlingen te beschermen. Wijk eens af van de multimediatoestanden en geef nog eens een les uit de oude doos. Of dit effectief haalbaar is, daar durf ik niet op te antwoorden..