De vrijheid op het wereldwijde internet is bedreigd. Dat is de conclusie van het onderzoek van Freedom House, waarin Sanja Kelly en Sarah Cook 37 landen onder de loep namen. Slechts acht daarvan kennen een volledig "vrij" internet, elf werden gecatalogeerd onder "niet vrij" en de rest onder "gedeeltelijk vrij". Dat vatte de Huffington Post samen. Alles kan en mag op het web? Niet dus!

Het meest vrij bleek Estland te zijn, vóór de VS, Duitsland, Australië, het Verenigd Koninkrijk en Italië. Iran scoorde het slechtst. Ons landje werd niet opgenomen in de studie. Het onderzoek ging onder meer na of er obstakels waren om online te geraken, zoals overheden die de technologie in de weg staan of controle uitoefenen op de internetproviders, beperkingen op de inhoud, inclusief het blokkeren van websites en andere censuur. Maar ook het schenden van de gebruikersrechten zoals de privacy, internettoezicht en gevolgen van het online-gedrag in de dagelijkse realiteit.

Politieke arrestaties
De meest alarmerende vaststelling is dat een alsmaar toenemend aantal landen politiek getinte informatie probeert af te blokken en zelfs website-eigenaars en bloggers bedreigt met arrestaties. Zelfs democratische landen als Engeland doen aan censuur en toezicht of aan juridisch gepest. Naties als Rusland, Venezuela, Zimbabwe, Thailand en Jordanië die een relatief vrij internet kennen, dreigen de vrijheid serieus aan banden te leggen. Zo kreeg een Thaise internetontwikkelaar dit jaar een celstraf van 13 jaar voor bepaalde commentaren op het net en schakelt Rusland popjes in om de publieke opinie te beïnvloeden.

Volgens het verslag van Freedom House zijn er drie types van internetcontrole die stilaan ingeburgerd geraken: 1) de politiek geïnspireerde censuur (blokkeren van sites en arresteren van gebruikers), 2) versnelde institutionele controle (zoals in Pakistan, dat voor de staat "beledigende" websites aanduidt) en 3) het versterken van de reeds bestaande webcontrole. Voorbeelden van dit laatste zijn Iran en Vietnam. Iran heeft een gecentraliseerd blokkeringssysteem, dat websites over het hele land op een paar uur kan platleggen. Vietnam veroordeelde dan weer vier activisten tot 33 jaar cel omdat ze online schendingen van mensenrechten rapporteerden.

Sociaalnetwerksites
Dat overheden meer en meer ingrijpen, heeft te maken met de explosieve groei van het internet door de sociaalnetwerksites, zoals Facebook en Twitter, die het makkelijker dan ooit hebben gemaakt voor de gebruikers om hun mening te delen met grote groepen mensen. Ook in positieve zin, uiteraard, zoals de laatste maanden is gebleken bij het mobiliseren van revolutionairen in Egypte en Tunesië, alsook bij het naar buiten brengen van de sociale situatie in landen als Cuba, die geen informatie doorspelen aan de traditionele media.

Uit het rapport blijkt verder dat liefst twaalf van de 37 onderzochte landen minstens tijdelijk YouTube, Twitter, Facebook of aanverwanten ooit hebben gecensureerd. In 22 landen werd er ooit een blogger of internetgebruiker in de boeien geslagen omdat hij/zij iets op het internet gepost had. Er zijn gevallen bekend van een Chinese vrouw die naar een werkkamp gestuurd werd voor een Tweet, en van een achttienjarige Iraanse burger, aangehouden voor het opkomen voor vrouwenrechten.

Kinderporno
Er is natuurlijk ook ongewenste inhoud waar zowat iedereen het over eens is dat die moet gecensureerd worden, zoals kinderporno, illegaal gokken en - al minder evident - copyright-overtredingen. Maar overheden grijpen ook in als het om politieke, sociale en mensenrechtenkwesties gaat. Vijftien van de onderzochte naties maakten zich zo schuldig aan het controleren van de politieke berichtgeving, zoals het blokkeren van websites die informatie wereldkundig maken die de desbetreffende regeringen "ongepast" vinden. China scant zelfs haar internauten op het zoeken naar gecensureerde zoektermen.

Zeker twaalf regeringen namen hun toevlucht tot cyberaanvallen om online netwerken van activisten te ontwrichten, al moet hierbij vermeld dat er ook een forse toename is van niet-gouvernementele 'cyberattackers'. China is daarin koploper: daar schuwt men de aanvallen op mensenrechtenorganisaties niet, noch het sturen van e-mails met spionagesoftware naar buitenlandse journalisten, noch het hacken van financiële en technologische bedrijven.

Afsluiten van de buitenwereld
En, zoals we recent nog zagen in Egypte, de regering heeft vaak zelfs de mogelijkheid om het internetverkeer van het land volledig af te sluiten van de buitenwereld. Ook in - alweer - China sloten de autoriteiten het internet van juli 2009 tot mei 2010 in Xinjiang af, terwijl er massaal arrestaties werden uitgevoerd. Minder dramatisch is de optie van de overheid om de internetverbindingen te vertragen. (jv)


Bron: www.hln.be
http://www.hln.be/hln/nl/4125/Inter...-bedreigd.dhtml

Eigen mening:
Dit is nog maar eens een voorbeeld dat de burgers 'onderdanig' zijn aan de regering. Er gebeuren volgens mij zo vaak dingen boven ons hoofd waar wij niets van weten. Blijkbaar heeft een regering als ze wil ook volledige controle over onze internettoegang, waardoor ze volgens mij meer macht hebben dan wij denken.
Iemand zei ooit tegen mij: "Moest ik een terrorist zijn, ik zou proberen om het internet wereldwijd plat te leggen." Internet is dé wereldwijde bron van informatie én communicatie bij uitstek. Als internet niet toegankelijk of niet betrouwbaar meer is, kunnen er veel misverstanden ontstaan en kan onze maatschappij niet meer fatsoenlijk functioneren. Internet is daarom bijna zuurstof voor onze samenleving.
Onwetendheid bij burgers is nog een ander gevolg. We kennen allemaal het belang van een opvoeding tot kritische burger, maar als ons internet zo gemanipuleerd kan worden, is dit doel bijna onmogelijk te bereiken.
We weten ook allemaal wat er zich in Egypte heeft afgespeeld. Als de Egyptische regering het internet daar kan controleren, kunnen zij ook de bevolking manipuleren en zich zo proberen te redden.
Kortom, het is van uiterst belang dat mensen vrijheid kennen op het internet. Het is daarom nog niet zo dat kinderporno toegelaten moet worden, maar mensen moeten wel weten wat er zich rond hen afspeelt.

Ps.: volg de link om te bekijken welke van de 37 onderzochte landen al dan niet vrije internettoegang hebben.