De Belgische spaarder leeft al minstens twaalf maanden in de illusie dat hij - een bescheiden - rente verdient op zijn spaarboekje. Dat waanidee vloeit voort uit de neiging van spaarders om geen rekening te houden met geldontwaarding, in de economieboekjes bekend als ‘geldillusie’.

De banken afficheren een positieve (nominale) basisrente en premie voor de klassieke spaarboekjes, maar na inflatie steekt de spaarder geld toe. Dat is al zo sinds maart 2010. Hoeveel de spaarder ‘verloor’, hangt af van boekje tot boekje.
Dat het spaargeld sinds maart vorig jaar maand na maand minder waard wordt, kon de liefde voor de boekjes echter niet bekoelen. Het totale bedrag op de spaarboekjes breekt sinds de redding van de banken record na record. Eind februari werd dat record scherper gesteld op 218 miljard euro, leren de cijfers die de Nationale Bank gisteren vrijgaf.
Die cijfers leren ook dat tussen 1 maart 2010 en 28 februari 2011 liefst 22 miljard stroomde naar de zogeheten wachtrekeningen. Ter illustratie, 22 miljard euro volstaat ruimschoots om de drie financiële topspelers op de Brusselse beurs (KBC, Dexia en Ageas) te kopen.

Bron: De Tijd - 08/04/2011

Ik begrijp dat weinig mensen ervan op de hoogte zijn dat spaarboekjes geen geld opbrengen maar wel geld kosten. Hoewel er sowieso kosten verbonden zijn aan een spaarboekje, houden er inderdaad weinig mensen rekening met geldontwaarding. Jammer, want net nu zijn mensen terug gerust in spaarboekjes en willen ze op die manier hun geld veilig en rustig laten aangroeien. Ze zouden dus beter hun geld thuis bijhouden dan het op de bank te zetten, hoewel dat de economie natuurlijk ook niet vooruit zou helpen. Naar mijn mening zouden de banken de klant duidelijker moeten inlichten over de waarde van hun geld op het spaarboekje, zodat elke spaarder een verantwoorde keuze kan maken.