Afgezien van het feit dat het konijn hopelijk wel gebruikt is voor een les over de inwendig bouw van zoogdieren, leren ze er sowieso uit dat het vlees op hun bord wel degelijk afkomstig is van schattige koetjes, kalfjes, varkentjes en kippetjes. Als ze daardoor 2 keer gaan nadenken voor ze weeral hun dagelijkse biefstuk op hun bord kieperen, hebben ze daar wel degelijk iets door geleerd.
Nu laat ik in de les biologie ook wel altijd een - zeer mooie en duidelijke - video zien voor de dissectie, ik zou het niet kunnen, zo'n konijntje doden. Wat niet wegneemt dat ik het wel erg belangrijk vind dat de leerlingen beseffen waar dat vlees op ons bord vandaan komt.


Laten we nu niet overdrijven. Nog geen 100 jaar geleden was het zelf slachten van dieren de normaalste zaak ter wereld en gegarandeerd dat de kinderen daarbij betrokken werden of op zijn minst op de hoogte waren van het feit dat het vlees op hun bord van joske het schaap kwam. Zijn die kinderen allemaal getraumatiseerd geweest? Ik denk het niet. Ik heb in de lagere school ook het slachten van kippen meegemaakt, mijn vader liet dan telkens netjes de organen zien, vertelde waar ze voor dienden enz. Heel leerrijk. Het meest traumatische daaraan was op die leeftijd dat mijn vader met zijn hand in die kip haar achterste ging om de organen er uit te halen...

Ik bedenk me wel net dat je dit ook niet te vaak moet doen om niet het tegenovergestelde effect te bereiken: dat het slachten van dieren hen niets meer doet na een tijd omdat ze het al zo vaak gezien hebben. Het shock-effect is hier - in tegenstelling tot wat hierboven aangehaald is - net heel belangrijk. Als dat er niet meer is, werkt het niet.

__________________
"De jeugd van tegenwoordig houdt alleen maar van luxe, heeft slechte manieren en veracht de autoriteit.
Zij heeft geen respect voor oudere mensen. De jeugd verpraat de tijd terwijl er gewerkt moet worden, schrokt bij de maaltijden het voedsel naar binnen, legt de benen over elkaar en tiranniseert de ouders..."
- Socrates, 2400 jaar geleden... -