Ik ben het eens met Michael; ik vind het een goede zaak en een goed voorbeeld van het feit dat er nog mensen zijn die moeite doen om zich terug in te passen in de samenleving met het vooruitzicht op hun vrijlating.

Moest ik in de gevangenis zitten en ik kreeg een kans aangeboden om me (enigszins) terug aan te passen aan het 'normale leven' buiten de gevangenispoorten zou ik deze kans met beide handen grijpen. Zoals Michael zegt: de meesten beseffen wat ze fout hebben gedaan en willen zich bewijzen ten opzichte van vrienden en familieleden, etc.; ze willen laten weten dat ze berouw hebben en dat ze, eens ze terug buiten zijn, het anders zullen aanpakken.

Ook vind ik het positief dat personen die nog steeds een gezin te ondersteunen hebben buiten de gevangenispoorten dit zo ook kunnen blijven doen. Zo dragen ze nog steeds hun steentje bij aan de maatschappij (al hebben ze wel eerst het tegenovergestelde gedaan).