De klemtoon binnen het beleid zou volgens mij moeten verschuiven van de opvang en regularisering van nieuwe vluchtelingen naar het opvolgen en blijvend begeleiden van reeds bestaande vluchtelingen. Wat met hen die hier al jaren verblijven en wiens uitkering plots wordt stopgezet omdat men de problemen vanuit de regering ineens anders aanpakt? Zij verdwijnen in de illegaliteit en zwartwerk. En hoe bewijs je als vluchteling dat je politiek vluchteling bent ? In Knack van deze week staat een slotartikel over de reeks over jeugdzorg. Daaruit blijkt dat er een schrijnend tekort is aan opvangplaatsen voor kinderen en jongeren met psychische of sociale problemen. Waarom niet meer middelen voorzien om onze ‘eigen’ probleemjongeren op te vangen ? Het is een delicaat onderwerp, maar toch vind ik dat onze eigen landgenoten in deze materie voorgaan, juist omdat er zo’n tekort is aan opvangplaatsen.