Ik begrijp niet goed hoe ze op dit idee zijn gekomen en als je dan in die richting begint te redeneren, waarom dan enkel de bedrijfswereld betrekken tot het onderwijs? Voor sommige vakken en/of richtingen zou het wel interessant zijn bv. Economie, communicatie wetenschappen, onthaal en public relations, secretariaat-talen, etc. maar dan vraag ik mezelf af waarom je nog voor een specifieke lerarenopleiding zou kiezen, als je later dan toch ook leerkracht zou kunnen worden (wanneer je dit zint) nadat je er een carrière in de bedrijfswereld hebt opzitten. Ik dacht dat het nut van een lerarenopleiding was dat je jezelf uiteraard specialiseert in een bepaald vak (waarom hebben ze anders de vakken van 3 naar 2 beperkt?!), maar dat je daarnaast ook leert omgaan met leerlingen en hun behoeftes/ specifieke noden… Wanneer je vanuit de bedrijfswereld in een klaslokaal word gedropt, denk ik dat de sociale omgang toch dag en nacht verschilt en dat hierover toch een zekere basiskennis moet gekend zijn. Hoe ga je anders de kwaliteit van het onderwijs blijven verzekeren? En is het vandaag de dag niet de bedoeling dat men ervaringsgericht onderwijs nastreeft? … Het zou beter zijn dat ze eerst eens nadenken over de voor- en nadelen en over hoe ze het concreet zouden realiseren in de praktijk. Alvorens vage voorstellen publiekelijk te verspreiden.