Toen ik dit vanmorgen hoorde op de radio had ik een dubbel gevoel. Ik wist al dat er een aantal mensen zijn die in het beroep van leraar stappen en er na een tijdje ook weer uitstappen, maar dat het er zo veel waren.. daar schrok ik toch van!

In dit artikel wordt de schuld enerzijds afgeschoven op de vele interim-banen waarmee een beginnende leerkracht te maken krijgt. Dat kan ik heel goed begrijpen. Als je afstudeert hoop je zo snel mogelijk werk te vinden en hoop je ook nog eens om daar vast te mogen blijven. Toch is dat heel weinig pas-afgestudeerden gegund. Anderzijds worden leraren in opleiding blijkbaar onvoldoende voorbereid op het vele administratieve werk, op het gebrek aan discipline en het vele contact met de ouders. Met dat administratieve werk waar niet goed op voorbereid wordt ben ik het niet helemaal eens. We moeten bij ons op school toch ook zorgen voor de juiste papieren, voor allerlei taken, voor stagemappen die in orde moeten zijn, ... . Ik denk dat de meeste beginnende leerkrachten dus wel een beetje administratief aangelegd zullen zijn. Het gebrek aan discipline verschilt dan weer van persoon tot persoon. Het is aan de persoon zelf om vol te houden en om verder te gaan, ook al is dat een, twee of zelfs drie jaar door steeds weer interims te doen in verschillende scholen. Het contact met ouders daarentegen is wel iets waarmee we in de opleiding nooit te maken krijgen. Ik kan heel goed begrijpen dat daar moeilijkheden zitten. Je bent pas afgestudeerd en komt ineens in contact met ouders die het beste voor hun kind willen, maar die soms al eens hun kritiek moeten kunnen uiten op de leerkrachten.