Dit begint stilaan een utopie te worden. De Vlamingen en Walen zijn elkaar voortdurend met stront aan het bekogelen, zonder de essentie van het probleem nog te zien.
Bart De Wever is eenmaal het spelletje vuil aan het spelen. Er wordt onderling zwaar gebekvecht zonder dat er iets nuttigs uitkomt. Telkens als we dichtbij zijn om een regeringsakkoord te sluiten, wordt er altijd iets gedaan waardoor alles terug teniet wordt gedaan. Vorige week had Barst hier de opmerking dat dit misschien vergezocht kan zijn, maar uiteindelijk lijkt het allemaal geen toeval meer. Of ben ik verkeerd?
Het probleem ligt hem inderdaad in beide kampen. Ze moeten inderdaad water bij de wijn doen om de akkoorden erdoor te krijgen, maar uiteindelijk zijn ze te koppig om hun kop erbij neer te leggen.
Al gaan ze nog honderden formateurs erbij halen of halen ze buitenlandse hulp, zolang ze hun koppigheid niet laten varen, kan er ook geen regering gevormd worden. En geen regering= de andere (grotere) problemen raken ook niet van de baan.