Ikzelf ben actief geweest als opvoeder/kinderverzorger/begeleider in de kinderopvang en kleuterschool.
Mannen worden er sowieso al niet met "open armen" ontvangen. Wij hebben als man een slechte reputatie ontwikkeld of beter gezegd de stempel"ongeschikt" gekregen na de affaire Dutroux en met alle pedofilie schandalen van vandaag in de kerk en daarbuiten doen hier nog een schepje bovenop. Het is nu niet dat de mensen/ouders ons gaan zien als een potentiële pedofiel, maar ze nemen toch een voorzichtig en defensief standpunt aan.

Dat zou vergezocht zijn misschien, maar de media is een gevaarlijk gif. Mensen zijn nu eenmaal beïnvloedbaar, televisie is een brainwashmiddel. Merk ik vooral bij mensen van de derde leeftijd. Zij komen uit een periode waar alles wat ze moesten weten in de krant, radio of televisie werd vermeld. Deze mensen namen dit altijd heel letterlijk en bijvoorbeeld als een Oekraïner een bank had overvallen=alle Oekraïners zijn slecht. Ze zijn ook bang voor dingen die ze niet kennen. Het xenofobisme van deze mensen is nog steeds terug te vinden in de hedendaagse maatschappij.

Vrouwelijke collega's in de kinderopvang staan wel open voor een mannelijke collega, maar toch wordt deze laatste steeds met een argwanend oog bekeken. Ik ga nu NIET alle kinderverzorgsters over de zelfde kant scheren. Er zullen plaatsen zijn waar er vlot samengewerkt kan worden.
Maar het is nu eenmaal zo dat de aanpak naar kinderen toe verschillend is tussen vrouwen en mannen. Mannen zullen veel speelser zijn met kinderen(oppassen wat ik zeg, want dit kan gevaarlijk mislopen )maar zijn ook veel strikter en strenger als ze iets verkeerd doen. Een vrouw haar aanpak is zachter op dat vlak en minder disciplinair gericht.
Tijdens mijn jaarlijkse evaluatie kreeg ik steeds te horen van mijn coördinatrice van dat ik TE streng(als ik kinderen in time-out zet, als ze elkaars voorgevel bewerken => vrouwelijke collega's zijn meer voor de vermanende vinger en een waarschuwing), en dat mijn vrouwelijke collega's zich stoorden aan mijn meningen die ik deelde over de strafmaat.
Dit is nu maar een kleine blik op mijn ervaring.
Maar mannen worden al niet echt op de eerste plaats van de verlanglijst gezet, tenzij je leeftijd een voordeel kan zijn(jong en scouts/chiroleiding).
Uit ervaring en informatie die ik meekreeg van collega's uit het werkveld, zijn vrouwen nog altijd de eerste keus.
Vrouwen vinden ons in het algemeen niet in staat om een kind op te voeden. Ze vinden ons te onvolwassen en te speels. En als het nodig is, te streng.
Dit zal sowieso tegenstrijdigheden veroorzaken en niet iedereen denkt zo, maar toch is nu eenmaal het merendeel voor dit standpunt te vinden.
In de modernistische tijd en daarvoor waren vrouwen ondergeschikt aan de man. Mannen vonden toen dat vrouwen niet in staat waren om de taken van mannen te vervullen, nu zijn de rollen omgekeerd.
Het beeld dat er nu geschetst wordt, zal zeker het imago schaden en nog meer mannen gaan veroordelen voor ze nog maar de jury zijn gepasseerd. Het feit dat er bijna geen mannelijke kleuterleiding is, is waarschijnlijk dezelfde oorzaak.
Het verbaast me dat er dan wel enorm veel mannelijke leerkrachten zijn, die een duidelijk overwicht vormen ten opzichte van hun vrouwelijke collega's. Terwijl het doelpubliek uiteindelijk hetzelfde is ondanks de verschillende leeftijdscategorieën. Hoe dan ook, het zal bewust en onbewust invloed hebben.