Van mij mogen ze gerust alle tijd nemen om te onderhandelen; deze cruciale momenten voor België mogen ze echt niet overhaasten. Als het nu niet lukt, lukt het trouwens nooit meer; men wil namelijk geen nieuwe regering meer zonder staatshervorming (tiens, dat zeiden ze precies in 2007 ook). Dat wil zeggen dat als de gesprekken weer vastlopen, zelfs de koning (die de afgelopen maanden nog veel tijd heeft kunnen rekken) ons land niet van nieuwe verkiezingen kan redden. En de komende verkiezingsuitslagen zijn alom bekend: in Vlaanderen zou De Wever nóg meer stemmen binnenrijven (enquetes wijzen alleszins op een nog steeds toenemende populariteit voor de partij), idem dito voor Elio Di Rupo en zijn PS in Wallonië. Als dan de tegenstelling tussen het rechtse Vlaanderen en het linkse Wallonië te opvallend is, zal zelfs ons koningshuis niet meer kunnen ontkennen dat er twee verschillende volkeren leven in dit land. En zoals de internationale gemeenschap stelt: elk volk heeft recht op een vaderland. In mijn ogen heeft het Vlaams Belang er dus alle (vlaamse) belangen bij om deze onderhandelingen te dwarsbomen. Indirect uiteraard, want welkom op de onderhandelingen zijn ze natuurlijk niet.