We merkten allemaal al dat de populariteit van de Kerk de laatste jaren meer en meer afnam. Het lijkt wel alsof de Kerk in een neerwaartse spiraal terechtgekomen is, waarin ze steeds sneller naar beneden gaat. Zaken zoals deze van Vangheluwe dragen ook zeker NIET hun steentje bij.
De Kerk kan moeite doen om zich terug populairder open te stellen door zich aan te passen aan de wereld waarin wij nu leven, maar ik weet niet of dit nog veel zin zal hebben. Het zal misschien wel enkele kerkgangers terug 'lokken', maar de overgrote meerderheid blijft op zondag liever in zijn luie zetel zetten dan op een houten kerkstoel.
Dat het aantal begrafenissen niet afneemt, verbaast mij niet. Het zit zo ingebakken in ons systeem dat mensen een afscheidsmis geven/hebben in een kerk, maar ik denk dat dit meer uit gewoonte is dan door het geloof.
Ook de doopsels blijven min of meer stabiel. Dit is natuurlijk de verantwoordelijkheid van de ouders, maar ik begrijp hun keuze wel. De ouders willen hun kind dat grote communiefeest en die viering in de kerk gunnen, ook omdat ze willen dat hun zoon of dochter erbij hoort. De trend om een lentefeest te geven is toch nog niet zo populair bij iedereen.
Aan de ene kant vind ik het jammer dat er nog zo weinig kerkgangers zijn, want het gevoel dat je met zo veel mensen in een kerk zit, geeft toch een beetje een groepsgevoel of een gevoel van eenheid en bescherming.
Aan de andere kant moet ik toegeven dat het bij mij ook jaren geleden is dat ik nog in een kerk ben geweest, voor een echte eucharistieviering althans. Mijn bezoeken aan de kerk beperken zich tot de speciale gebeurtenissen (communies, begrafenissen, trouwfeesten) of tot toeristische bezoekjes.
Deze afname van kerkbezoeken vind ik nog maar eens het bewijs dat in onze maatschappij het individu steeds centraler komt te staan en dat iedereen gewoon zijn eigen 'goesting' doet, wat zorgt voor egocentrisme en polarisatie, dat uiteindelijk kan uitmonden in écht egoïsme en een gevoel van 'ikke, ikke, ikke en rest kan stikken'.