Je zegt "er is een eindpunt", maar weet jij hoe dat eindpunt eruit ziet? Een gebroken België, dat is het eindpunt. Maar voor de rest? Ik zie alleen maar vraagtekens.

Zoals je zegt, België heeft een begrotingstekort en heel veel schulden. Maar als België splitst, worden die schulden verdeelt over Vlaanderen én Wallonië. Het grootste deel zal naar Vlaanderen toekomen. Voor Wallonië zal dat sowieso negatieve gevolgen hebben, Vlaanderen doet het nu redelijk goed, maar blijft dat zo als er plots een grote staatsschuld bijkomt?

Brussel wordt hét struikelblok bij uitstek. Als er dan eventueel gesplitst wordt, zal Vlaanderen Brussel nooit loslaten en de Franstaligen gaan zich niet neerleggen bij de grenzen van de deelstaat. Zij gaan sowieso zeggen dat die grenzen niet kloppen met de werkelijkheid, dat zeggen zij nu al. De faciliteitengemeenten e.d., gaan die gewoon mee met het nieuwe landsdeel?

Ik zie Vlaanderen eerder de stekker eruit trekken dan Wallonië. Want als Wallonië dit doet, gaan zij de zwarte piet krijgen van het mislukken van België en dat willen zij zichzelf en hun geloofwaardigheid niet aandoen.

Qua sport is het misschien redelijk onbelangrijk, maar wat gaan Justine Henin, Kim Clijsters, Tom Boonen, ... allemaal doen om in een erkend land met een erkende olympische/voetbal/wielrenners...-organisatie zitten? Voor niet-sporters redelijk onbelangrijk, maar voor de topsporters zelf?

Appelen moeten niet met citroenen vergeleken worden. Een gemeente is niet hetzelfde als een land en zeker niet een land als België met taalgrenzen, faciliteitengemeenten, Brussel, ...

Maar ik begrijp dat er voor- en tegenstanders van een gesplitst België zijn, maar mijn standpunt blijft dat dit technisch haalbaar is, maar in de praktijk nooit verwezenlijkt kan worden.