België splitsen? Dat lijkt mij volledig onrealistisch. Ik vraag mij ook sterk af wie dit wil. Zijn het enkel de politici of zijn het ook de burgers die een splitsing van het land vragen? Ik ben voor een grote hervorming van ons land, maar splitsen zou voor zowel Vlaanderen, Wallonië als Brussel erg negatieve gevolgen hebben. Die negatieve gevolgen mogen we niet onderschatten. Bart De Wever noemt ze "bangmakerij" maar ik denk dat hij zoiets zegt om die gevolgen uit de weg te gaan.

- Toetreding tot NAVO, EU, VN?: Een nieuw land moet erkenning krijgen bij allerlei grote organisaties. Mogen wij bij de EU? Mogen wij wel met de euro betalen als we een groot begrotingstekort hebben? Erkennen landen ons nieuwe mini-landje wel? Is het niet ronduit belachelijk dat een van de stichtende leden (België) teloorgaat en van de EU, de NAVO, moet gaan verlangen of zij als Vlaamse of Waalse onafhankelijke staat, terug bij die organisatie mogen komen?
- Het zal maanden, jaren tot zelfs generaties duren vooraleer ons land fatsoenlijk gesplitst is. Wat met de NMBS? Hoe zien onze grenzen eruit? Wat met Brussel? Wat met de Belgische staatsschuld? Wat met de Belgische gebouwen?
- Hoe zal onze economie reageren? Hoe zullen investeerders reageren? Zal de EU in Brussel blijven? Blijven belangrijke bedrijven in Brussel, Vlaanderen of Wallonië?
- Als Wallonië zich als de 'Belgische' erfgenaam beschouwd (dwz. dat zij als rompstaat van België verder gaat) kan het zijn dat zij ook alle lidmaatschappen van internationale organisaties 'erft', moet Vlaanderen ALLES gaan regelen
- (Voor de sportfans) Erkent het OIC, Fifa, ... ons nieuwe landje wel in de sportwereld?
- ...

Er zijn honderden dingen waarmee er rekening gehouden moet worden. Maar dat vergeten politici als N-VA of Vlaams Belang. Het gaat hier volgens mij over de wil. Willen zij hun onderhandelingen spenderen aan een nieuwe regering of willen zij écht onderhandelen over het einde van België? Er wordt hier al jaren over gesproken, maar er is nog niemand die echt de stap heeft gezet. Als er al toch zo'n grote nood naar geweest was, was het al lang gebeurt. Dus onderhandelaars: doe voort en maak dat er een regering op de been is die de échte problemen van de mensen aanpakt. Die de échte problemen waar mensen wakker van liggen aanpakt. Zorg er voor dat er een duidelijk financieel beleid komt waarin ons land beschermd is tegen een Griekse of Ierse crisis. Zorg voor onze welvaart, economie en sociaal-culturele én ook institutionele aspecten. Dat zijn dingen waar de mens voor gaat en voor staat. Het communautaire gehakketak heeft lang genoeg geduurd.