Toen ik in de derde kleuterklas zat (Schaarbeek) werd er geregeld speelgoed gestolen. Omdat er zoveel verdween mochten we zelf speelgoed meebrengen van thuis en dat de dag zelf nog terug meenemen. Toen ook dit speelgoed verdween besloot de directie ook de politie erbij te halen. 2 agenten gaven eerst een korte "preek" en daarna kregen we de kans om het toe te geven aan de juf. Toen dit niet gebeurde werden we apart "ondervraagd" in de klas. De kindjes die niets gedaan hadden waren niet bang, en hoefden dat ook niet te zijn. Voor mij is dit gewoon een spannende herinnering gebleven. De "dadertjes" zaten natuurlijk op hete kolen en zijn dan ook heel snel gevonden. Ze hebben het gewoon moeten teruggeven en hadden meteen ook een waardevolle les geleerd. Stelen kan absoluut niet door de beugel en kan ernstige gevolgen hebben als je het toch doet. Hoe sneller je het hen afleert, hoe beter voor later. Een van die twee is een jaar later van school gegooid en heeft daarna nog in een gesloten instelling gezeten wegens bepaalde criminele feiten. De ander studeert nu journalistiek en zal toen zijn lesje dus wel geleerd hebben. Het doel heiligt de middelen?