Als ik berichten als deze lees, dan voel ik echt medelijden voor de slachtoffers. Hoe kan het nu dat je je als volwassen persoon bezig houdt met pesterijen? Dit snap ik echt niet!

De slachtoffers brachten de directeur en de vakbond op de hoogte en toch werd er niet ingegrepen. Dit vind ik het ergste aan heel de zaak. Normaal is het de taak van de directeur en de vakbond om een aangename werksfeer te creëren. Het meest schrik ik van de vakbond, zij horen op te komen voor de werknemers! In dit geval hebben ze hun plicht verre van volbracht.

Gisteren zag ik de emotionele getuigenis op tv. De impact die de pesterijen hebben op het leven van de slachtoffers is onvoorstelbaar. Je ziet het zo dat ze gekraakt zijn door wat er gebeurd is. Eén van de slachtoffers hield er een post-traumatisch-stress syndroom aan over, en daardoor stottert hij nu. Dit is echt erg! Er is te veel schade toegebracht aan de slachtoffers om de daders ongestraft te laten. Daarom hoop ik dat de raadkamer beslist dat de feiten niet verjaard zijn.