Levensbeschouwing is volgens mij meer dan enkel leren welke visies er zijn en hoe deze handelen over bepaalde sociale thema’s. Het is een begeleiding. Een manier voor leerlingen die het moeilijk vinden ( of er zich gewoonweg niet in interesseren) om een mening te vormen over bepaalde thema’s. In het huidige systeem kunnen leerlingen en hun ouders een visie kiezen die het dichtst bij hen ligt en dat meestal ook verder bouwt op hun opvoeding. Leerlingen uit een katholiek of Vrijzinnig nest leren tijdens NCZ en Godsdienst hoe zij kunnen omgaan met thema’s zoals Euthanasie, immigratie, racisme, homosexualiteit enz. Door even veel tijd aan al die verschillende visies te spenderen schep je volgens mij enkel verwarring bij de leerling.
De onverschilligheid die je nu merkt werk je niet weg door de vakken op te laten lossen in een alles/niets omvattend geheel, maar door de lessen interessanter, leerrijker en duidelijker te maken.