Deze 'beperkte' toelating van een condoom is al een stap in de goede richting, niet alleen om de verspreiding van het HIV-virus tegen te gaan, maar ook om te vermijden dat er steeds meer kinderen geboren worden in een mensonwaardige omgeving.
Ik vind dat de Kerk nog méér anticonceptiemiddelen moet toelaten en dat ze er niet zo'n taboe rond moet maken: de gelovigen moeten niet alleen de Kerk volgen, ook de Kerk moet rekening houden met de wereld waarin de gelovigen zich nu bevinden, en dat is een wereld waarin de pil en condooms niet meer weg te denken zijn. De tijd dat we alleen maar seks hadden vanwege de voortplanting is immers al lang 'passé'.
De Kerk zou ook andere standpunten moeten veranderen of toch de teugels een beetje minder hard moeten aanspannen. De wetenschap maakt immers zijn opmars en verandert de wereld waarin wij leven, waardoor de Kerk meer op de achtergrond raakt, vanwege zijn ouderwetse of zelfs 'oubollige' opvattingen.
Een goed voorbeeld hiervan, naast hun standpunt over het gebruik van anticonceptiemiddelen, is hun opvatting in verband met euthanasie. Volgens de Kerk is 'het leven een geschenk van God en mag dit niet op onnatuurlijke wijze door de mens beëindigd worden' en hier sluit ik me volledig bij aan. Het leven is inderdaad een geschenk (of dit van God is, dat laat ik onbeantwoord) en de mens heeft geen enkel recht om dit van iemand af te nemen. Aan de andere kant moeten de kerkelijke leiders er wél rekening mee houden dat het leven ook op onnatuurlijke wijze gerokken wordt, zoals bij mensen die men met machines in leven probeert de houden. Als een persoon bv. niet meer zelfstandig kan ademen, dan leggen ze deze aan een machine die de ademhaling regelt. Maar de machine afzetten, omdat de persoon in kwestie meer als een plant dan als een mens leeft, DAT mag niet volgens de Kerk. Een opvatting om over na te denken, niet?
Ik vind dus dat het hoog tijd wordt dat de Kerk zijn gelovigen volgt, zoals de herder af en toe zijn kudde eens de juiste weg moet laten wijzen. De wereld en de manier van denken verandert, maar de Kerk blijft achter. Het lijkt wel alsof ze versteend is in de tijd en het is dus nu aan de kerkelijke leiders om van deze stenen Kerk een levendige en dynamische Kerk te maken, zodat de gelovigen weer écht iets hebben om na te streven en om in te geloven.