Persoonlijk ga ik slechts gedeeltelijk akkoord met de uitspraak van de professor. Het zal in de meeste gevallen wel zo zijn dat de pesters vooral de zwaksten uit de groep kiezen, maar ik denk dat het ook kan gaan om een vorm van machtsmisbruik. Wat doe je als je rechtstreekse chef jou pest? Ermee naar buiten stappen betekent dat je zo goed als zeker ontslagen wordt. De vraag is natuurlijk in hoeverre je de pesterijen nog kan verdragen. Ofwel breek je op zeker moment ofwel ga je domme dingen doen (verbale of lichamelijke agressie tegenover de pester of zelfs zelfmoord). Ga je zelf opstappen? Het is erg voor diegene die zijn werk met hart en ziel doet.

Anderzijds moet gezegd worden dat scholen de laatste jaren goed bezig zijn, wat deze problematiek betreft. Zij erkennen het probleem en proberen zo goed mogelijk een antipestbeleid te voeren. Toch zie je dat er nog altijd leerlingen door de mazen van het net glippen en dat het probleem zich verschuift. Ze gaan het dan niet meer doen onder het toeziend oog van de leerkracht, maar gaan hun slachtoffers (dikwijls in groep) aanpakken buiten de schoolpoort, hen pesten via mail of sms.

Ik denk dat een hardere aanpak zich opdringt en dat men negatief gedrag niet altijd moet proberen te vergoelijken. Mensen halen maar al te gemakkelijk dingen uit hun rugzak (dingen die ze meegemaakt hebben) om hun negatief gedrag goed te praten. Je zou dan bijna meer begrip en medelijden moeten hebben met de dader dan met het slachtoffer. De omgekeerde wereld, als je het mij vraagt.