Videogames en internet worden alweer als grote boosdoeners gezien. Vroeger waren deze er ook al en nu komt er weer het één na het andere bericht rond dit fenomeen van verslaving. Ik ben zelf ook een "gamer". In mijn vrije tijd durf ik me ook wel eens bezig houden met een computerspelletje of het internet. Het is eenmaal gekend, dat zolang we het niet kennen, hier ook geen nood aan hebben. Kijk naar het gsm gebruik of facebook. Vroeger bestonden deze middelen ook niet en was er ook geen echte nood aan. We misten het niet in ons dagelijks leven. Games bestaan al veel langer, net als het internet. Maar de laatste jaren komen er meer en meer berichten van verslavingen die tragisch aflopen. Een mens kan aan veel verslaafd worden als hij dit teveel zal doen... Wat ga je als een verslaving beschouwen en wat als een vrijetijdsbesteding of hobby? Wanneer is iemand verslaafd aan iets? Dat zijn vragen die ons allemaal bezig houden op dit moment.
Het fenomeen kan ook gekoppeld worden aan de huidige leefwereld en lifestyle. Tegenwoordig worden videogames heel hard gepromoot en de media ingelanceerd. Omdat het deel uit maakt van de huidige cultuur van jongeren en jonge mensen.
Het zijn ook altijd de extreemste gevallen die hier worden benadrukt. Maar uiteindelijk is er nog meer redenen die lijden tot de tragische afloop van game en internetverslaving.
Ik heb als ik jonger was ook talloze uren achter een console of pc versleten maar ik wist ook nog wat mijn andere prioriteiten waren in het leven. Er zijn talloze factoren die een rol spelen bij de gevallen vanuit het artikel. Factoren zoals opvoeding, sociale omgeving, mentale stabiliteit/ achtergrond, normen en waarden...
Was ik verslaafd? Misschien wel, misschien ook niet? Het feit dat een jongen van 15 het plots in zijn hoofd haalt om zijn moeder te vermoorden en dan zichzelf van het leven te beroven...zal niet enkel liggen bij de verslaving zelf.
Het grootste probleem van verslaving vind je ook terug bij de jeugd. Als je ziet tegenwoordig wat de waarden en normen zijn die zij belangrijk vinden, wat de opvoeding is. Vroeger was er veel meer discipline en duidelijke afspraken. Zou dit ook niet te maken hebben met het feit dat ouders geen "nee" kunnen zeggen tegen hun kinderen of het feit dat ouders veel te vlug durven zeggen van "ik heb geen controle meer over mijn eigen kind"? Duidelijke afspraken en gehoorzaamheid zijn soms ver te zoeken de dag van vandaag. Discipline wordt stilaan een utopie.
Het hangt allemaal wat samen. Ik zeg niet dat verslaving taboe is, maar meestal mede bepaald wordt door bijkomende factoren.
Vorig jaar of het jaar ervoor heeft een jongen in Duitsland na het spelen van een spel(naar verluid "GTA IV" voor de kenners) plots het vuurwapen van zijn vader in handen genomen en in het rond beginnen schieten op zijn school.
Hier staken ze de schuld op zijn gameverslaving. Is dit terecht? Kan hier nog andere zaken aan de basis liggen?
Op de duur komt er ooit de theorie van als je teveel Tetris speelt, plots een gigantische blok Duplo door iemand zijn strot kan jagen. Lijkt me nu wat voorbarig.
Een tijd geleden hadden een drietal jongeren rond de regio Gent(dacht ik toch) een vriend brutaal vermoord en in stukken gehakt. Het excuus was het naspelen van het verhaal van "Death Note"(een japanse thrillerreeks over de god van de dood(knappe reeks ftw)) en waanden ze zich als "Kira" het hoofdpersonage. Ze waren verslaafd aan de stripreeks en ze konden het verschil niet meer onderscheiden tussen fictie en non-fictie. Het straffe was dat ze jonge twintigers waren en geen kleine kinderen? De media bestempelden de jongeren als "marginalen" uit een laag sociaal milieu.
Waarom vergelijk ik dit met verslaving van internet en games? Omdat hier een nadruk wordt gelegd op invloed van een bepaalde mediabron. Als je goed genoeg kan afleiden worden niet enkel games, internet, maar ook andere media als gevaarlijk kan beschouwd worden. Jonge kinderen bootsen soms op de speelplaats scenes na van tekenfilms.

Wat ik wil zeggen is, dat het allemaal wat overroepen is. De invloed dat verslaving of drang naar meer, op de mens heeft verschilt van mens tot mens. Heel wat bijkomende factoren hebben invloed hoe je met een verslaving. Waar het breekpunt ligt bij de mens is verschillend. Zie hoe het is met drugs. Net hetzelfde probleem.
Een mens is tot veel in staat en is nu eenmaal heel manipuleerbaar=het kan van een rustige en aardige persoon, een bitter en gevaarlijke persoon maken.
Spijtig dat dit allemaal zo tragisch afloopt. Misschien als we het niet kenden, hier ook geen problemen mee zouden hebben. Maar wat zou dan de reden zijn, als er iets verkeerd liep?