Enerzijds vind ik dit een mooie uitvinding. Mensen hoeven zich niet te schamen voor de verzorger/ster of verpleger/ster. Ook is het werkbesparend.
Maar anderzijds vind ik wet dat mensen in een ziekenhuis of een rusthuis dan meer een nummertje worden dan een individu. Als er steeds meer personeel vervangen wordt door robots, verwateren de sociale contacten van de patiënten en bewoners. Met wie kunnen ze dan praten? Van wie krijgen ze liefde?
Nog een bijkomend iets: wat als er iets mis is met de robot en opeens wel mensen pijn doet?