Ik sluit me ook volledig aan bij Rob en Jennifer, maar vraag me af wat dan toch wel de beste oplossing is. Natuurlijk hebben deze mensen nu een moment voor zichzelf nodig en moet men op zoek gaan naar een manier om dit voorval te verwerken. Maar mijn mening is dat men deze 'foute' plaatsingen aanpakt, en niet de manier waarop de opvoeder met de jongeren omgaat. Je kan toch onmogelijk als een cipier met probleemjongeren omgaan?Juist wanneer deze jongeren op het slechte pad zijn geraakt, hebben ze behoefte aan mensen die hen steunen, geen afgezonderde en extra-beveiligde werknemers... Dus een opdracht voor de politiek: verander wat aan deze plaatsingen, maar laat deze mensen hun job doen zoals ze dit altijd hebben gedaan.