Ik vind het moeilijk een mening te formuleren over hoe ik tegen hiv sta maar ik ga het toch proberen. Als we kijken naar de hiv-patiënten in ons land zelf denk ik, en nu ga ik heel voorzichtig zijn met mijn uitspraken, dat het grootste deel er wel degelijk iets aan had kunnen doen. Wij zijn een rijk land: al van kleins af aan krijgen we informatie over voorbehoedsmiddelen, bloedtransfusies worden zo gecontroleerd dat er zelden iets kan mislopen,…
Degene die het in ons land (of een ander land) krijgen door bijvoorbeeld naalden van een andere druggebruiker te gebruiken, die hebben het in mijn ogen zelf toch wel wat gezocht.
Het is echter een andere zaak als we over verkrachtingen gaan praten of over landen waar ze het geld niet hebben om voorbehoedsmiddelen te kopen of waar ze het simpelweg niet kennen. Ik vind het belangrijk dat er in de arme landen dringend meer informatie en materiaal verstrekt gaat worden. Wij zijn een land dat voldoende mogelijkheden heeft: een ander land moet deze mogelijkheden ook krijgen.
Anderzijds heeft jou artikel mijn mening ook hervormd. Ik ben beginnen nadenken en kwam, net als jij, tot de conclusie dat we denken zoals Léonard, en denken zoals hem vind ik schandalig. Ik ken heel wat jongens die homo zijn en het is waar dat zij iets losser omgaan met seks (hoewel dit ook nog een discussiepunt kan zijn) maar toch: het zijn stuk voor stuk goede en lieve kerels. Ik heb er één vriend tussenzitten die besmet is met het hiv virus. Is hij daarom slechter dan een ander? Één keer heeft hij de stommiteit begaan om in een dronken bui geen condoom te gebruiken. Maar ik zie hem er zeker niet minder graag voor.
Daarom is mijn mening nu als volgt: sommige mensen kunnen er niet aan doen dat ze besmet zijn (verkrachtingen, de mogelijkheden niet), anderen daarentegen wel. Toch mogen we volgens mij over niemand een oordeel vellen. Ze hebben het virus al, ze kunnen er ernstig ziek van worden als het eenmaal doorkomt, is dat nog geen ‘straf’ genoeg? Ik zal er zeker nooit iemand raar voor aankijken of iemand met de vinger nawijzen als men mij komt zeggen dat men hiv heeft. Ik zal hoogstens eens zeggen dat hij wat dom is geweest maar ik zal hem in mijn armen sluiten en hem helpen en steunen waar ik kan.