Ik snap niet waar het verstand van de ouders zit. Wie sleurt er nu zijn eigen kind mee in drugspraktijken? Niemand toch? In mijn ogen is het ook niet correct dat het twaalfjarig meisje voor de jeugdrechter moet verschijnen. De jongen van zestien jaar tot daar toe; hij heeft immers de leeftijd bereikt waarop hij wel deftig ‘nee’ kan zeggen tegen zijn ouders, zich kan verzetten, en, het ergste van al, wel heel goed weet waar hij mee bezig is. Het meisje van twaalf heeft echter weinig keus in mijn ogen. Ze is echt nog een kind en heeft het vermogen nog niet om zo tegen haar ouders in te gaan. Een jeugdrechter is voor mij iemand die kinderen moet veroordelen die bezig zijn met praktijken buiten de wil van de ouders om. Het zijn echter in dit geval de ouders zelf die hun kinderen er waarschijnlijk toe dwingen om dit te doen. Als men de ouders zou veroordelen en de kinderen ergens een beter thuis zou geven, zou het misschien nog wel allemaal goed komen.