Haat tegenover homosexuelen is van alle tijden, en jammer genoeg van alle streken. Ook in Nederland heb je groepjes jongeren die holebi’s in elkaar kloppen. Gaybashing noemen ze dat daar. Sommigen gaan nog verder. Onlangs stond er in het nieuws dat er ergens in het Midden Oosten ( ben het land vergeten) homosexuelen lijm in het achterste gespoten krijgen. Te beschaamd om hier mee naar de dokter te gaan blijven de slachtoffers hier mee zitten, wat uiteindelijk de dood tot gevolg heeft. Waarom ze dit doen hangt ongetwijfeld ook van de opvoeding af, maar het meest nog van de plaatselijke cultuur volgens mij. In Uganda ( het land van eat da poo poo) publiceerde onlangs een magazine een honderdtal namen van homosexuelen, samen met hun adres en riep de lezers op om hier iets aan te doen. Hier in Vlaanderen is zo iets ondenkbaar. Homosexualiteit wordt hier algemeen aanvaard. De meest conservatieve stemmen hier hebben zelfs moeite om het debat omtrent homosexualiteit op gang te brengen. Ik denk dat we in alle eerlijkheid mogen zeggen dat holebi’s hun rechtmatige plek in onze maatschappij hebben opgeëist.
Nu de geesten er voor gerijpt zijn komt het er volgens mij op aan om enerzijds verder op zoek te gaan naar wat homosexualiteit juist is ( wat bepaald iemands geaardheid?) en anderzijds op te letten dat de strijd voor acceptatie niet doorslaat. Als voorbeeld hier van kunnen we de jaarlijkse gay parades gebruiken. Nadat holebi’s een jaar lang hun uiterste best hebben gedaan om de clichés te ontkrachten trekken ze door de straten om dan al die clichés toch maar te bevestigen.