Citaat:
|
Orgineel gepost door jurgen
1) Iemand die thuis woont leert geen verantwoordelijkheid nemen, alleszins veel minder dan iemand die op zichzelf woont en zijn rekeningen moet betalen, naar de winkel gaan, zijn huishouden moet regelen, etc. Dit wordt bij velen die nog thuis wonen door "de mama" gedaan.
|
Iemand die thuis woont kan toch net even goed naar de winkel gaan, zijn huishouden regelen en zijn rekeningen betalen?! Of denk jij dat bij de meesten de mama nog naar de winkel gaat om een stel nieuwe broeken te kopen?
Citaat:
|
Orgineel gepost door jurgen
2) Zijn/haar sociale contacten worden beknot. Van dit wil ik nog wel aannemen dat dit niet noodzakelijk zo hoeft te zijn. Echter stichten personen die lang thuis wonen gemiddeld wel veel later een gezin, en al wat daarbij komt kijken zijn eveneens sociale contacten.
|
Laat er geen twijfel over bestaan: een gezin en dan vooral kinderen zijn veeleer een beperking op je sociale leven dan een verrijking.
Net omdat je nog thuis woont, heb je veel meer tijd om uit te gaan. Er is ook veel meer tijd om je te engageren in verschillende organisaties... en daarmee kom ik tegelijk ook terug op jouw eerste punt: ook die dingen vragen verantwoordelijkheid.
Of denk jij dat als je bv. teamverantwoordelijke bent in één of ander vrijwilligersorganisatie je je werk niet moet doen omdat je nog thuis woont? Net wel!
Citaat:
|
3) Zowel verantwoordelijkheid als het kunnen aanknopen van sociale contacten zijn belangrijk bij zowat elke job die je doet. Dat dit dus belangrijke kwaliteiten zijn valt volgens mij niet te ontkennen.
|
En dat is wellicht nog het meest waanzinnige aan jouw post: je kan wel degelijk een job hebben en tegelijk ook nog thuis wonen. En ik zou met de beste wil van de wereld niet kunnen inzien waarom je dan je werk slechter zou uitvoeren dan dat je alleen woont.
Om even te reageren op het artikel:
Het is te begrijpen dat meneer Van den Boogaard zich maar moeilijk kan inleven in het leven van een pas afgestudeerde. Hij heeftt er immers al een lange en succesvolle carierre opzitten bij een advocatenkantoor en als schrijver.
Probeer maar eens een lening vast te krijgen om een huis te kopen als je nog geen vast werk hebt. Geen sinecure, zelfs al ben je met twee.
Als je niet van plan bent om ~1500 euro per maand af te betalen tot je 50e, zit er weinig anders op dan thuisblijven en wat sparen. Dan heb je bv. ook nog wat reserve om af en toe eens op reis te gaan. Of om een smartphone te kopen.
Mensen genieten liever eerst nog wat nadat ze hun 21-jarige schoolcarriere hebben afgesloten. Vroeger kon men niet vroeg genoeg beginnen aan huisje-tuintje-kindje. Nu niet meer. Of het vroeger dan allemaal zo zaligmakend was zoals de schrijver doet uitschijnen, daar heb ik serieus mijn twijfels bij.
Al moet ik zeggen dat ik stikjaloers ben dat ik niet op mijn 18e naar Montpellier ben gaan studeren. Enkele reis nog wel. Wow.