De verarming van Brussel en Wallonië waar Di Rupo het over heeft lijkt hij hoe langer hoe meer zelf over zich heen te roepen. Door een voorstel de grond in te boren nog voor hij er ( volgens mij) zelf over heeft nagedacht laat hij duidelijk zien dat er nog slechts 2 opties zijn: Chaos of scheiding. En hier in wordt hij gesteund door alle Franstalige partijen. Nieuwe verkiezingen lijken de volgende stap, maar dit zal enkel de beide kampen verder radicaliseren. Volgens mij wordt het wachten op wie er het eerst de scheiding aanvraagt.