
15th October 2010, 11:56
|
Registered User
|
|
Geregistreerd op: Sep 2010
Locatie: Grobbendonk
Posts: 103
|
|
Een priester behoord afstand te nemen van het aardse, om zo dichter bij het spirituele te komen. Voor mensen die zich daar niet mee bezig houden is dat misschien moeilijk te vatten, maar voor mensen die op zoek zijn naar verlichting zijn lust en liefde ( en het gezin dat daar uit voort komt) een te grote afleiding. Dit echter is verschrikkelijk moeilijk, en de verlokkingen zijn overal. Dit in combinatie met de machtspositie die de kerk vroeger had en het taboe dat hier rond hing zorgde er voor dat pedofiele priesters vroeg of laat aan hun lusten bezweken. Dit echter wil niet zeggen dat elke priester daarop zondigde. Pedofilie is een ziekte. Net zoals mensen die in een dierenasiel werken zich niet tot bestialiteit verlagen tenzij zij mentaal niet helemaal in orde zijn, zo zal de doorsnee priester ook zijn handen kunnen thuis houden. Enkele honderden klachten zijn verschrikkelijk veel, zeker omdat achter elke klacht een verhaal van misbruik schuil gaat, maar in vergelijking met de hele kerkgemeenschap is dit procentueel gezien gelukkig nog een uitzondering. Jammer genoeg vind ik het artikel niet meer terug, maar er is een onderzoek gedaan dat de pedofilie in de kerk en in de samenleving met elkaar vergeleek.Daaruit bleek dat het percentage binnen de gemeenschap zelfs iets hoger lag.
Maar er zijn natuurlijk ook praktische redenen voor het celibaat. Een priester maakt bewust de keuze om zich in dienst te stellen van de kerkgemeenschap. Een gezin zorgt er voor dat een priester een deel van zijn vrijheid moet opgeven, ten dienste van deze gemeenschap. Nu is dat minder het geval, maar in de tijd dat de missionaris roeping nog populair was zou een vrouw en kinderen een erg belangrijke reden zijn om niet aan die roeping te gehoorzamen. Een 2de reden is het financiële aspect. Als leider van een kerkgemeente draagt de priester zorg voor de goederen van die kerkgemeenschap. Het celibaat voorkomt dat die goederen van vader op zoon doorgegeven kunnen worden en er zo dus echte kerkfamilies ontstaan. Wat tegenwoordig ook kan gebeuren is dat de relatie mislukt en de priester moet scheiden. De vrouw zou dan aanspraak kunnen maken op de bezittingen van de kerkgemeenschap.
@ Kimberly: Het huwelijk is een verbintenis tussen 2 geliefden die er voor kiezen om hun leven samen verder te zetten. Volgens de bijbel is het hun plicht om ‘ heen te gaan en zich te vermenigvuldigen’. Een homosexuele relatie is niet in staat om op natuurlijke wijze die plicht te vervullen, ook al zijn ze lichamelijk gezien wel in staat om zich voort te planten met iemand van het andere geslacht. Tegenwoordig zijn er manieren genoeg om toch voor kinderen te zorgen, en volgens mij vervul je die plicht zelfs al als je een moeder er van weet te overtuigen niet voor abortus te kiezen, maar volgens de natuur ( en dus God) is een homosexueel koppel niet in staat om kinderen voort te brengen. Een homosexueel huwelijk zou dan ook tegen de wil van God zijn. Maar persoonlijk vind ik dat dit voor discussie vatbaar is.
|