Bij het lezen van dit artikeltje en de reacties kreeg ik een dubbel gevoel.

Enerzijds gebeuren er inderdaad genoeg legubere dingen op dergelijke
internetsites. Ik denk dan maar aan een man die zich voordoet als jonge kerel,
meisje is er vol van, wil er met afspreken en hopla.. Maar of je dit tegen kan
houden door vriend te zijn van je dochter op Facebook? Je kan onmogelijk als
ouder al het doen en laten van je kinderen controleren. Ik denk dat je als ouder
het enorm druk hebt met het huishouden en ergens je kind ook wel vertrouwt.

Ook kan ik me inbeelden dat er mensen zijn, zoals bijvoorbeeld Veronique, die er
niets mee inzit om haar familieleden als vriend te hebben op Facebook. Maar ik
bevind me dan eerder in de andere categorie waarin ook Laetitia zich bevindt.
Ik heb bewust men ouders niet op Facebook omdat ik dan inderdaad vaak de
nieuwsgierige reacties van ons mama zou mogen aanhoren. Ze behoren tot
een andere generatie en begrijpen onze generatie niet altijd goed. Ergens
wil je wel nog je private/vriendenplek hebben.

Persoonlijk vind ik dat je je kind voordien op de mogelijke gevaren moet
wijzen. Hierna moet je niet om de haverklap je kind gaan controleren.
Er komt nu eenmaal een leeftijd dat kinderen zelfstandiger worden. Volgens
mij is de opvoeding en de relatie tussen ouder en kind hier een belangrijke
factor. Ook de veranderingen en het gedrag van het kind zelf kunnen
signaleren wanneer er misschien toch nood is aan enige check-up.