Aangezien we nog steeds in een economische crisis zitten en de overheid dus wel wat geld kan gebruiken, is de aanpak van fraude vandaag de dag erg belangrijk. Ik begrijp dan ook niet dat er zo gefocust wordt op locale fraude, terwijl grensoverschrijdende fraude vaak heel wat meer oplevert. Bovendien is het een ongelooflijke verspilling dat fraude “als een kip zonder kop” bestreden wordt. Als niemand weet wat anderen al gedaan hebben en wat er dus nog aangepakt moet worden, is het niet meer dan normaal dat er dubbel werk gebeurt en andere zaken dan weer over het hoofd gezien worden. Er kunnen nooit doelgerichte resultaten behaald worden als iedereen naast elkaar werkt in plaats van met elkaar. Een centrale organisatie is hier sowieso broodnodig. Wat de strafwetgeving betreft, denk ik dat we dit in functie van de gepleegde fraude moeten bekijken. Alleen door elke zaak afzonderlijk in te schatten, valt te oordelen of vijf jaar celstraf al dan niet lang genoeg is.
Maar laten we beginnen bij de basis en dat is de organisatie van fraudeonderzoeken. Nadien valt altijd de strafwetgeving nog te herzien.