Universiteit Gent weigert 1.280 slechte studenten
Geweigerden boekten te weinig vooruitgang
• zaterdag 09 oktober 2010
• Bron: www.destandaard.be
• Auteur: Geert Neyt

GENT - Maar liefst 1.280 studenten van de Universiteit Gent mogen zich niet meer inschrijven in hun richting wegens te slechte resultaten. Dat is 4,5 procent van de studentenpopulatie.
Echt 'bissen' bestaat niet meer sinds de invoering van de bachelor-masterstructuur. Nu kunnen vakken waarvoor de student buisde, meegenomen worden naar een volgend jaar. Maar dat betekent niet dat je eindeloos in de universiteitsbanken kunt blijven hangen.

'In het nieuwe systeem wordt de studievoortgang in het oog gehouden', legt Kristiaan Versluys, directeur Onderwijsaangelegenheden van de UGent, uit. 'Wie vorig jaar belabberde resultaten behaalde, kreeg toen al een verwittiging.'

'Dit jaar gaan we een stap verder met de weigering van inschrijven. 708 studenten krijgen wel nog de kans om een andere richting te kiezen, 572 anderen deden het zo slecht dat ze zich niet meer kunnen inschrijven aan de Universiteit Gent. Dat zijn studenten die in drie jaar tijd nog geen derde hebben verzameld van de punten die je in een normaal traject opneemt. Wie na drie jaar nog geen 60 punten van de normale 180 punten heeft behaald, weigeren we. Na een weigering zullen ze hopelijk beseffen dat ze de verkeerde studies volgen.'

'Daarnaast verhinderen we dat sommige studenten misbruik maken van hun statuut. Dat zijn mensen die zich alleen inschrijven voor de materiële en sociale voordelen van het student zijn, zoals de goedkope tarieven in het studentenrestaurant.'

Versluys geeft toe dat 1.280 geweigerde studenten veel lijkt. 'Maar slechts 300 van hen hebben beroep aangetekend.' Een commissie, bestaande uit de vicerector en enkele proffen, buigt zich over die gevallen. 'Iemand die bijvoorbeeld de bachelorjaren met succes heeft afgelegd maar is beginnen te sukkelen in de masteropleiding door ziekte of problemen thuis, zullen we uiteraard voort laten studeren.'

Opvallend is dat de faculteiten Rechtsgeleerdheid en Letteren & Wijsbegeerte de meeste weigeringen kennen. In die laatste faculteit werden 273 studenten geweigerd. Dat is 7 procent van al wie die richting volgt.

De faculteiten Geneeskunde en Gezondheidswetenschappen en Bio-Industrie (2,2 procent) herbergen dan weer het kleinste aantal ondermaats presterende studenten.

Het weigeren van studenten om zich in te schrijven… iedereen weet dat het sinds de invoering van het “creditsysteem” mogelijk is. Het is voor mij echter de eerste keer dat ik zie dat dit ook in de praktijk wordt toegepast. Is dat nu positief of negatief? Langs de ene kant zou niemand het recht op studeren aan een universiteit of hogeschool ontzegd mogen worden. Onderwijs behoort voor mij tot de basis van onze democratie: iedereen moet de kans krijgen om te studeren wat hij/zij wil en zo een mooie toekomst uit te bouwen. MAAR het is natuurlijk niet de bedoeling dat je er je voeten aanveegt of misbruik maakt van het statuut “student”. In dergelijk e gevallen moet er inderdaad ingegrepen worden en kan een weigering misschien wel de enige oplossing vormen. Al is het niet meer dan normaal dat de personen in kwestie eerst een waarschuwing krijgen, een tweede kans. Pas wanneer ze ook hiervan misbruik maken, zouden ze niet meer toegelaten mogen worden. Hoewel ik het liever als een basisrecht zie, is studeren namelijk nog steeds een privilege, een voorrecht dat je niet zomaar moet verspillen. Uiteraard is er ook nog de middenklasse, de mensen die wel willen studeren, maar niet in de geschikte richting zitten en daardoor slechte resultaten blijven halen. In mijn ogen moet elke student de kans krijgen om volgens zijn/haar interesses een richting te kiezen, maar als de resultaten herhaaldelijk tonen dat de student in kwestie de studie niet aankan, moeten er toch maatregelen genomen worden. Het is immers niet de bedoeling dat mensen tien jaar nodig hebben voor een richting van vijf jaar en dan met veel geluk toch het diploma op zak krijgen waarvoor ze eigenlijk niet genoeg vermogen bezitten. Stel je bijvoorbeeld eens een apotheker voor die eigenlijk niet goed is in zijn job… Daarom denk ik dat het dan inderdaad nodig is deze personen te weigeren voor die ene richting, maar ze dan wel de kans te geven een andere studie te kiezen. Als laatste zijn er dan nog de studenten die bijvoorbeeld al wel hun bachelor behaald hebben, maar door ziekte of problemen thuis beginnen sukkelen. Deze situaties moeten naar mijn mening als “geval apart” bekeken worden, want het is erg zonde zo’n mensen te laten stoppen.
Over het algemeen kan ik dus besluiten dat het weigeren van studenten niet zomaar zwart-wit bekeken kan worden, maar erg complex is. Afhankelijk van de situatie moet er anders opgetreden worden. Het lijkt me dat daar nog heel wat tijd in zal kruipen, gezien er 300 geweigerde studenten beroep aangetekend hebben, en deze allemaal afzonderlijk herbekeken moeten worden…