Zoals Lien juist zei, is het wel zo dat mensen die niet zoveel hebben volgens mij veel sneller tevreden zijn met kleine dingen of basisbehoeften.
Ik denk dat je deze stelling kan opdelen in 2 categorieën, de mensen die een beetje extra geld zeker en vast kunnen gebruiken en de mensen die sowieso al genoeg hebben om een fatsoenlijk leven te leven.
De mensen die steeds opnieuw de eindjes aan elkaar moeten knopen zullen er wel gelukkiger op worden als ze net iets meer hebben, waardoor ze af en toe eens iets extra kunnen betalen. De mensen die sowieso genoeg hebben, zullen er ook blij mee zijn, maar op een andere (meer verwende? ) manier.
Persoonlijk denk ik ook dat het veel meer voldoening geeft als je eindelijk iets kan kopen nadat je er bijvoorbeeld een maand lang voor hebt gewerkt ten opzichte van iets dat je kan kopen met het geld dat je van de ouders krijgt.