Rijk


De gemiddelde Belg heeft een netto financieel vermogen van 67.200 euro. Het doorsneegezin bezit 156.000 euro. Dat blijkt wanneer je de waarde van alle beleggingen min de uitstaande schulden berekent, zoals de Nationale Bank deed. Die cijfers houden dan nog niet eens rekening met het onroerend vermogen, ook nog eens een dikke 1.000 miljard euro waard.


Het sleutelwoord in die toch wel meer dan behoorlijke rijkdom is 'gemiddeld'. Want die gemiddelde Belg bestaat niet, of is toch een levensgrote uitzondering. Een al even gemiddeld tweeverdienersgezin met een al even gemiddeld loon zou vier jaar lang moeten werken om een dergelijk vermogen bij elkaar te verdienen, in de veronderstelling dat ze vier jaar lang geen euro zouden uitgeven. Het is dus zeer twijfelachtig dat een gemiddeld tweeverdienersgezin ooit zo'n bedrag bij elkaar zou kunnen krijgen.

De Nationale Bank mag dan al een idee hebben van het totale vermogen, ze heeft geen flauw benul hoe dat vermogen over de Belgen verdeeld is. Want iedere poging tot het opstellen van een vermogenskadaster sterft al jaren een stille politieke dood. Anderzijds weten we wel dat ruim 15 procent van de gezinnen onder of op de grens van de bestaansonzekerheid leeft, en dat voor hen een uitkering het verschil maakt tussen armoede en net voldoende. Daar zit het dus al zeker niet.

De echte gemiddelde Belg kan alleen maar dromen van een dergelijk spaartegoed, en zeker de jonge, werkende Belg, wiens beroepsinkomsten voor de helft worden afgeroomd door de fiscus.

Dat kan van de vermogens niet gezegd worden, en ook niet van de nieuwe inkomsten die deze vermogens opleveren en doen aangroeien, en waarop een veel kleinere belastingvoet van toepassing is. Die vermogens zijn bovendien voornamelijk in de handen van de oudere bevolkingsgroep, die in de gouden jaren meer mogelijkheden heeft gekregen om dat vermogen op te bouwen dan de huidige werkende generatie.

Daar hoeven ze zich niet schuldig over te voelen, ze hebben ervoor gewerkt, maar toch zal er vroeg of laat gezorgd moeten worden voor een billijker verdeling van de lasten, waardoor niet-langer-actieve renteniers, die volgens schattingen 40 procent van het totale vermogen bezitten, een steentje meer gaan bijdragen, en niet alle kosten voor de verzorgingsstaat blijvend afgewend worden op de wedden en lonen van de jongere actieven.


DM, 23-07-2010 (Yves Desmet)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB