Eén tegen allen


Israël sukkelt met zijn politiek tegenover Gaza in een steeds groter internationaal isolement.


Niemand had anders verwacht. Premier Benjamin Netanyahu zei zondag dat Israël geen internationaal onderzoek aanvaardt naar het incident op volle zee, waarbij 9 actievoerders omkwamen die de blokkade van Gaza wilden doorbreken. Het land zit niet op een nieuw rapport van de Verenigde Naties te wachten, zoals dat van de Zuid-Afrikaanse, Joodse rechter Richard Goldstone na de oorlog in de Gazastrook anderhalf jaar geleden. Volgens Goldstone had zowel Israël als Hamas zich schuldig gemaakt aan oorlogsmisdaden.

Dat wil niet zeggen dat het incident zonder gevolgen blijft. Het was geen toeval dat het Ierse schip dat vorige zaterdag, in navolging van de Turkse flottielje een week eerder, in Gaza probeerde te raken, op een heel andere manier werd aangepakt. Want het lijdt geen twijfel dat ook Israël is geschrokken van de slachtoffers die zijn gevallen, en van de golf van afkeuring in de hele wereld.

De situatie in Gaza was nooit eenvoudig. Het werd niet beter met de machtsovername door de moslimbeweging Hamas, die met Fatah ook de hele regering van de Palestijnse president Mahmoud Abbas naar de Westelijke Jordaanoever verjoeg. Hamas is geen vereniging van koorknapen. Joodse dorpen en steden in het grensgebied liggen nog altijd regelmatig onder raketvuur uit de Gazastrook. De islamisering van de regio baart grote zorgen. Tot nog toe liep elke poging van Israël om Gaza aan te pakken met een sisser af. De bezetting was geen succes, de oorlog werd een maat voor niets en de blokkade werd vorige week zelfs door de Amerikaanse diplomatie als ‘onhoudbaar’ omschreven. Het is dus weer tijd voor iets anders.

Volgens de bekende Israëlische schrijver Amos Oz is Israël sinds de Zesdaagse Oorlog in 1967 te veel ingesteld op het gebruik van geweld. ‘Voor een man met een hamer, lijkt elk probleem een nagel’, schreef hij vorige week in de krant The International Herald Tribune. Als het niet lukt met geweld, wordt er alleen meer geweld gebruikt. Maar geweld kan nooit winnen van een idee. Om een idee te verslaan, is een beter idee nodig. En die idee is eenvoudig: neem de gesprekken met de Palestijnen over de vorming van een eigen staat ernstig.

Die houding sluit nauw aan bij hoe Washington erover denkt. Wat is de goede zin van een blokkade die, bijvoorbeeld, kaneel en plastic emmers doorlaat maar kamerplanten en koriander weigert? De Israëlische politiek van eerst schieten en daarna vragen stellen, brengt Washington in de moslimwereld steeds meer in verlegenheid. Ook omdat nog altijd niet duidelijk is of deze Israëlische regering wel een gesprek met de Palestijnen wil, terwijl Barack Obama daarop in zijn buitenlandse politiek zo hoog heeft ingezet.

Israël moet dus goed nadenken. Het maakt zich met zijn militaire voortvarendheid onmogelijk bij zijn vrienden. Het was ooit de kleine Joodse David die tegen de grote Arabische Goliath moest worden beschermd. In de internationale beeldvorming zijn de rollen omgekeerd. De Palestijnen zijn nu de underdog. Met elk nieuwe brutaal optreden belandt Israël in een groter isolement. Het wordt zo uiteindelijk de gevangene van zijn eigen grote gelijk.


Knack, 09-06-2010 (Hubert van Humbeeck )

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB