GENT - Heeft het Vlaams-nationalisme een afspraak met de geschiedenis, nu zondag? Met dat gevoel trekt de N-VA-basis alvast naar de verkiezingen, al wil de partijtop dat zelf allerminst gezegd hebben.
Van onze redacteur

'Historisch groot of historisch belachelijk.' Zo repliceert N-VA-voorzitter Bart De Wever een N-VA-militant die na het congres een handtekening komt afsmeken bij de grote leider, 'want we zullen een historisch moment meemaken'. Gewillig zet De Wever een krabbel, waarna er nog een vijftal militanten haast verontschuldigend volgen. 'Ik ben helemaal uit Leuven gekomen om u hier de hand te kunnen drukken', stamelt een stevige man.

Voor wie nog twijfelt, in het tot de nok gevulde Capitole in Gent - toch een zaal met 1.500 plaatsen - draait het allemaal om één man. Nog voor hij een woord gezegd heeft krijgt hij een eerste staande ovatie, en na zijn toespraak en ruim tien minuten applaus wordt hij letterlijk overstelpt door fotografen en buitenlandse persmensen. 'Ni hao, I'm president of the New Flemish Alliance', presenteert hij zich gewillig aan de kijkers van een Chinees televisiestation. Hevig transpirerend maar geduldig heeft hij dan al Franse, Italiaanse, Deense, Duitse en Nederlandse reporters bediend op hun wenken. 'Ik heb geen enkele ambitie om in de Wetstraat 16 te gaan zitten. Dan ben je een puppet on a string.' De Nederlanders knikken hevig en noteren gretig.

Even tevoren lijkt het wel of de Vlaamse Leeuw nog nooit zo hevig is aangevat en het handgeklap nooit luider heeft geklonken. De uitzinnige massa - door het partijapparaat handig voorzien van een pak Europese vlaggen, kwestie van de perceptie wat bij te stellen - snakt naar stevige peptalk, maar krijgt nauwelijks waar voor zijn geld. Integendeel, de top kalmeert de basis.

Siegfried Bracke (N-VA) waarschuwt: 'We hebben nog niet gewonnen, ze gaan ons nog aanvallen. Vergeet niet, wij zijn de partij van de uitgestoken hand.'

De Wever zelf kiest ervoor de uittredende federale regering af te breken aan de hand van citaten van politici uit de meerderheid. En zo krijgt Didier Reynders (MR) applaus op een N-VA-congres omdat hij het energiebeleid van Paul Magnette (PS) 'catastrofaal' noemde, net als Karel De Gucht (Open VLD) die de verkoop van Fortis Bank aan BNP Paribas als 'een vergissing' bestempelde. Van harte is het niet, de N-VA'ers gaan pas uit hun dak als De Wever de Belgische revolutie van 1830 'een vergissing' noemt. Pas helemaal op het eind volgt een moment van ontlading, als De Wever oproept tot Vlaamse frontvorming. 'Niemand in Vlaanderen heeft zin om opnieuw maanden met Joëlle Milquet of Olivier Maingain (FDF) te gaan kameren op Hertoginnedal. Laten we als Vlamingen aan één zeel trekken en doen wat Herman Van Rompuy (CD&V) eind 2005 al voorschreef: weigeren een regering te vormen zonder Copernicaanse hervorming.'

Achteraf probeert de N-VA-top opnieuw tevergeefs de hoge verwachtingen te temperen. 'Met 18 procent ben ik uiterst tevreden, alles boven de 20 is zelfs niet voorstelbaar', probeert Jan Jambon. Zelfs de N-VA'ers rondom hem lachen hem weg. 'Zo werkt dat helaas niet', besluit Danny Pieters.

bron: de standaard 07/06/2010