Mooi en origineel (en nog juist!) geformuleerd.. Dus zoals velen het reeds aanhaalden, ik sluit me aan bij het feit dat we onszelf ongelukkig maken door altijd maar "over het muurtje" te kijken. Af en toe eens een goede/fikse ruzie moet kunnen, dan krijg je eens de kans "om eens goed u gedacht te zeggen", redelijk onverbloemd meestal Maar dat is wel eens nodig, mensen gaan te snel uit elkaar, doen te weinig moeite.. en dat berust dan nog eens vaak op misverstanden omdat men niet genoeg moeite deed om erover te praten, te communiceren met elkaar. Spijtig is dat, want nadien hoor je vaak dat mensen er spijt van krijgen. Maar eens gebroken met elkaar is het erg moeilijk om de draad weer op te nemen.

Het fenomeen "vechten voor elkaar, om elkaar te hebben en te houden" treedt alsmaar meer op de achtergrond. "Lukt het niet, dan stoppen we er maar mee" is op deze moment nogal populair. Natuurlijk is dit niet overal zo, en zullen de meesten op een bepaald moment wel iemand tegenkomen die het waard is om "voor te vechten", maar dat is één ding, het werkelijk DOEN is een tweede ding, en het BLIJVEN doen is een derde ding -dat maar al te vaak verwaarloosd of vergeten wordt-...