Ik kan Sanne heel goed volgen in haar mening.
Het is niet abnormaal dat mensen op een bepaalde leeftijd liever 'stoppen' met leven. Als je zelf niet meer te genezen bent en je moet de rest van je leven vullen met in een bed liggen en ziek te wezen, dan kan ik me goed inbeelden dat je er liever een punt achter zet.
Voor familie en vrienden zal dit geen gemakkelijke zaak zijn, maar op dat moment moet je denken aan de persoon die uit het leven wil stappen, en niet meer aan jezelf. Iemand in leven houden, omdat je hem dan niet moet missen, is niet zo menselijk, vind ik.
Ook het feit dat het steeds meer thuis gebeurt, is inderdaad een goede zaak. Volgens mij is het een 'wens' van vele mensen, om thuis in vrede te sterven... Ook voor familie en vrienden kan dit misschien wel verlichtend werken, omdat ze zich bij het afscheid niet meer in de kille ziekenhuisgangen moeten begeven.
Voor andere mensen zal het misschien nadien wel confronterend zijn, om steeds weer in de kamer te zitten waar 'het gebeurd is'... Toch moet je in zo'n geval de wens van de patiënt proberen te vervullen...