Een beetje stress kan er voor zorgen dat je beter presteert, maar wanneer je te veel stress hebt -of de stress houdt te lang aan- dan is het omgekeerde zeker waar. Ik schrik er dan ook niet van dat stress in de ergste vorm kan leiden tot gedragsveranderingen en schoolverzuim. Zelf heb ik tijdens de examenperiode ook ongelooflijk veel last van stress. Dit begon in het vijfde middelbaar, maar werd steeds erger. Ik mag misschien wel van geluk spreken dat ik er dan 'pas' last van had. Voor mij gaan examens nu gepaard met niet goed kunnen slapen, weinig eten, geen ontspanning... Wanneer je moet studeren zou je net goed moeten kunnen slapen en eten. Alle energie is dan ook meer dan welkom. Ik weet dat ook ontspanning heel belangrijk is, maar eens het zo ver is neem ik er de tijd niet voor. Ik ben het ermee eens dat ouders ook een grote rol KUNNEN spelen wanneer het op stress aankomt, maar ik vind dat Griet er een beetje te hard de nadruk op legt. Zo hebben mijn ouders nooit gevonden dat ik beter moest presteren dan anderen. Ik moest mijn best doen en de resultaten halen die ik KON halen en toch heb ik nu zo veel last van stress. Een beetje geërfd van de mama vrees ik