Ik kan Sannes mening volledig volgen.
Het is nogal moeilijk om zelf de beslissing te nemen om een vriend/familielid niet langer te laten verzorgen/behandelen om zijn leven te rekken...
Als het bij anderen gebeurt, zullen we ons echter veel sneller beginnen afvragen waarom men nog het uiterste uit de kan probeert te halen, terwijl men eigenlijk op voorhand al weet dat het niet meer goed kan aflopen...
Zulke situaties zijn verschrikkelijk, en kennen absoluut geen eenduidig antwoord. Ik denk dat de patiënt in veel gevallen ook geen inspraak meer kan hebben in het verdere verloop van de behandeling.
Verder denk ik ook dat familieleden op zo een moment vaak nog aan zichzelf denken, en het afscheid zo lang mogelijk proberen uit te stellen.
Ik weet niet wat ik zou kiezen, iemand moeten laten gaan en daar zelf de beslissende knoop voor doorhakken, is ontzettend moeilijk, maar iemand langer in leven houden, terwijl de patiënt alleen maar kan 'afzien', zou ik hem ook niet willen aandoen...
Zo een beslissing kan je niet alleen maken, en psychologische ondersteuning zal volgens mij in veel gevallen toegewezen zijn...