Naar mijn inziens ook een vrij onverantwoorde uitspraak van de rechter. Enerzijds heeft een gescheiden vader "in een gewone situatie" natuurlijk het recht om zijn kinderen te zien. Maar ik denk dat we hier nog moeilijk kunnen spreken van een doorsnee situatie.

Wanneer de kinderen in kwestie telkens aan alle hieronder opgesomde voorgeschreven situaties moeten voldoen om in veiligheid te zijn, kunnen we moeilijk nog spreken van een gezonde, bevorderlijke opvoedkundige situatie:
- Met 2 in 1 kamer slapen, die op slot moet kunnen
- Overdag wakker en alert zijn
- Overdag in elkaars gezelschap moeten zijn

Één van de kinderen is zelfs bang om te logeren bij haar vader. Hoeft er dan niet geluisterd te worden naar deze kinderen? Het zijn tenslotte zij die er daadwerkelijk moeten verblijven. Misschien moet er wel eens over nagedacht worden om kinderen (in bijzondere situaties) op een vroegere leeftijd te laten beslissen bij welke ouder ze willen blijven of al dan niet willen logeren? Kinderen van 8 weten best ook al wat goed voor hen is hoor.. Ik spreek uit ervaring!

De moeder van de kinderen heeft gelijk dat ze vecht tegen de rechten van haar ex-man. Ik zou de gevolgen niet willen dragen als vader zijn handjes dan toch eens niet zou kunnen thuishouden...