We horen het allemaal op het nieuws. De temperaturen zullen dalen tot -5, -10 of als we elders in de wereld gaan kijken -15 of -20 zelfs. Het is een enorme strenge winter. (De milieucrisis? Ik denk het wel.) De vooruitzichten zijn niet rooskleurig. De komende tien dagen zullen deze temperaturen weinig veranderen. Terwijl wij naar huis lopen om bescherming tegen de wind en de sneeuw, zijn wij al aan het klagen. Op vijf minuten tijd bibberen we en voelen we ons een ijsblokje.
Mag ik even uw aandacht vestigen op de mensen die hier 24/24 uur inzitten? Verschillende steden voorzien noodplannen om daklozen op te vangen. Het nieuws waarschuwt ons al voor mogelijke doden door de koude.
Het OCMW (en andere organisaties) proberen extra opvangplaatsen te voorzien. Het ene initiatief voor hulp is al beter dan het andere. Zo heeft Brussel een gratis nummer waar daklozen naar kunnen bellen voor hulp. (De vraag is natuurlijk hoeveel daklozen een GSM hebben of de mogelijkheid tot bellen?)
[informatie over het initiatief van Brussel: http://www.brussel.be/artdet.cfm/5777]
Of soms heb je daklozen die de hulp verwerpen. Ze zijn al vaak in de steek gelaten door de regering waardoor ze niet meer in hun hulp geloven.
[bron van deze informatie: http://blog.spitsnet.nl/2009/12/16/...e-winter-door/]

Denk deze winter aan de vele gezinnen die het moeilijk hebben. De economische crisis zorgde ervoor dat meer gezinnen in armoede zijn geraakt. Waar uw hulp nodig is, probeer te helpen.
Het is voor iemand waarvan alle basisbehoeften bevredigd zijn, onmogelijk om in te beelden wat het is om in armoede te leven.