Je wordt al lang niet meer scheef bekeken als je gescheiden bent of gaat scheiden, dat is wel duidelijk. Maar dat mensen bij de minste scheet uiteen gaan, vind ik wel overdreven. Bestaat er dan niet meer zoiets als water bij de wijn doen of met elkaar proberen te leven. Als je getrouwd bent, wil dat hopelijk toch zeggen dat je elkaar ooit enorm graag hebt gezien. Ok, er zijn extreme gevallen en ik ben blij dat mensen kunnen scheiden want er zijn altijd mannen of vrouwen die plots dingen gaan doen die op voorhand niet geweten kunnen zijn (vreemd gaan, alcoholverslaving,...)
Het ergste van al vind ik dat de kinderen hier de dupe van zijn. Zijzelf zien dit misschien niet altijd als een nadeel want ze krijgen dubbele kerst, verjaardag,..., maar op lange termijn komen zij wel in de problemen. Ze kennen het geen huiselijke warmte van één hecht gezin, maar zwerven vaak, zoals in het artikel gezegd wordt, van de ene kant van het land naar het andere. Ze weten niet meer wie hun vrienden zijn, naar wie ze nu moeten luisteren en komen meer dan eens op het slechte pad. En wij als toekomstige leerkrachten moeten al die kinderen opvangen, wat niet altijd een makkelijke taak is.