Het is inderdaad verstandig van de jongeren dat ze abortus laten plegen wanneer ze beseffen dat ze niet voor het kindje kunnen zorgen. Ik heb respect voor de jonge meisjes die deze stap durven zetten, want ten slotte groeit er leven in je buik en dat leven zet je stop. Zo een beslissing moet een enorme inpact op je leven hebben. Het is net zoals Alexandra zei, zoiets vergeet je niet. Het blijft je lang achtervolgen. Je doorstaat een emotionele knoop waarbij je nooit zeker weet of je de juiste beslissing genomen hebt.

Anderzijds heb ik enorm veel respect voor jongeren die beslissen om hun kindje toch te houden en het de beste zorgen te geven. Je beslist uiteindelijk om verantwoordelijkheid over een kind op jouw te nemen. Op jonge leeftijd zwanger zijn, zorgt voor veel oordelen van buitenstaanders. En daar moet je echt wel sterk tegenover staan. Ik vind het knap dat je als jongere een deel van je jonge leven afstaat om de zorg over een kind in de plaats te zetten. De stap naar abortus is voor jongeren een grote stap. Maar ook de beslissing om het kind te houden is niet niks.

Zelf kan ik daar geen mening over geven. Hoe ik zou beslissen, dat weet ik pas wanneer ik voor zo een situatie zou komen te staan. Men zegt vaak dat 17- tot 20- jarige niet in staat zijn om voor een kind te zorgen. Ik denk dat ze dat best zelf beslissen. Iedereen weet voor zichzelf wat wel en niet mogelijk is.