Meeste vruchtafdrijvingen bij 17- tot 24-jarigen

BRUSSEL - De meeste abortussen in ons land worden uitgevoerd bij meisjes van 17 tot 24 jaar. Dat blijkt uit cijfers die Sensoa in oktober vrijgaf.

Van de 18.705 in België gedomicilieerde vrouwen die in 2007 een abortus ondergingen, waren er 2.708 jonger dan 20 jaar. Dat is vooral toe te schrijven aan de vertegenwoordiging van de 17-, 18- en 19-jarigen, samen goed voor 2.021 abortussen.

Zwangerschapsonderbrekingen komen echter het vaakst voor bij de leeftijdscategorie van 20 tot 40 jaar (14.323 abortussen). Van die groep maken de 20- tot 24-jarigen bijna een kwart uit, met 4.423 van de 14.323 abortussen. Boven de 40 jaar werden 1.002 abortussen uitgevoerd.

Samen met Nederland en Duitsland heeft België de laagste abortuscijfers ter wereld. Zelfs in ultrakatholieke landen zoals Spanje en Italië komen procentueel meer zwangerschapsonderbrekingen voor. De Belgische score zou volgens de vzw Luna vooral te maken hebben met een wijdverspreid anticonceptiegebruik. Huisartsen zijn traditioneel vertrouwd met het voorschrijven van de pil en sommigen plaatsen zelfs spiraaltjes.

bron :zaterdag 28 november 2009; belga Auteur: kld ,DS
http://www.standaard.be/artikel/det...15&subsection=3

eigen mening:

Een zwangerschap is niet altijd geplant en ik denk dat je pas kan oordelen over het al dan niet 'vermoorden' van een levend wezen als je zelf in deze situatie terecht komt.

Het positieve uit dit artikel vind ik dat in België het anticonceptiegebruik al goed ingeburgerd is. Met voorzorgen nemen zijn we al een heel eind verder. (De jeugd is dus goed bezig!)Maarja het kan al eens mislopen en wat dan gedaan? Ben je in de situatie om voor een kind te zorgen? ja of nee?

Iedereen moet dit voor zichzelf uitmaken en wanneer je een kind een goede toekomst 'kan' bieden vind ik het niet meer dan normaal dat je dit kind op de wereld zet , maar als dit niet het geval is vind ik ook dat je de verantwoordelijk moet nemen tegenover het 'toekomstige' wezentje om zijn leven niet naar de maan te helpen! Persoonlijk geef ik de voorkeur dan aan adoptie , maar ik kan me perfect inbeelden dat dit geen gemakkelijke situatie is. Beeld je maar eens in om je hele leven af te vragen: 'waar zou mijn kind zijn?', 'is het gelukkig?'.

Als we in termen van verkrachting spreken dan krijgt mijn mening wel een andere wending. Wil je gedurende de rest van je leven hier dagelijks met geconfronteerd worden? Adoptie ook een optie? Dit zijn vragen waarover ik moeilijk een concrete mening durf te vormen.

Als relatie tot de vorige artikels die omtrent abortus gepost zijn. Heeft Mechelen concreet een eigen kliniek nodig? Ik denk vooral dat de mogelijkheid tot abortus moet bestaan ook al is het leven van de moeder niet in gevaar. Een vrouw kiest dit naar mijn mening volledig zelf, zij moet het gedurende haar hele leven meedragen. Denk je dat het zo eenvoudig is om zo'n beslissing te nemen? Daarom moet er vooral een goede begeleiding bestaan in klinieken om deze vrouwen te informeren en te begeleiden wanneer ze beslissen hiermee verder te gaan. Toejuichen van het bestaan van dit soort klinieken doe ik zeker niet , maar als we naar de cijfers kijken zijn ze wel nodig!

Om even terug te komen over de religieuze toespitsing van dit verhaal. De paus keurt voorbehoudsmiddelen af, abortus wordt ook niet aanvaardt. Wat is hier de logica? Ik vind het persoonlijk niet kunnen dat alleen al omdat het een katholiek ziekenhuis is dat abortussen worden geweigerd. Wees blij dat er faciliteiten bestaan om dit op een iets wat 'menswaardige' manier te verwezelijken, of wil je terug toestanden zo als in de 'jaren stillekes' waar vrouwen hun zwangerschap moesten beeindigen door middel van de vruchtzak te doorprikken met een breinaald?!