Femke, je hebt inderdaad gelijk dat het bij grote bedrijven vaak in het contract staat opgenomen dat de werknemer in kwestie gecontroleerd kan worden. Toch is het vaak zo dat het verwacht wordt om zo’n contract zo snel mogelijk te ondertekenen. Zeker in een economische crisis denk ik dat er dus mensen zijn die het contract niet volledig doornemen alvorens er hun handtekening onder te zetten. Als een dergelijke clausule dus in voldoende kleine lettertjes staat, is de werknemer misschien in theorie wel op de hoogte, maar in de praktijk absoluut niet.
Ik ben het ook met je eens dat trackingapparatuur soms noodzakelijk kan zijn om je gelijk aan te tonen. Bij een scheiding kan bewijsmateriaal soms cruciaal zijn en sta je erg zwak zonder. In zo’n geval is er echt sprake van een vechtscheiding. Bij een gewone relatie waarbij er van een huwelijk geen sprake is, vind ik zulke spionage echter volledig overbodig en een grondige schending van de privacy. Dit is en blijft nu eenmaal een ethische kwestie die veelal beoordeeld zal moeten worden naargelang de omstandigheden. Toch is elke vorm van afluisteren zonder medeweten van de “afgeluisterde” een schending van de wet en dus strafbaar.