actualiteitsforums - Enkele post bekijken - Drugspreventie kan schaden

Ik denk ook dat je met drugspreventie soms meer kwaad dan goed doet. Er zijn drugs waar ik nooit van gehoord zou hebben, als ik er niet over had geleerd in school. Maar ik zeg niet dat preventie in zijn geheel dan maar geschrapt moet worden. Het moet gewoon op een andere manier worden ingevuld. In het reeds geposte artikel wordt het project 'unplugged' vermeld. En wat zij doen lijkt mij al veel zinvoller. Onderstaand artikel stond ook in de Standaard, het gaat over een dag drugspreventie in een 2de jaar middelbaar adhv dat project
(gevonden op http://www.standaard.be/artikel/det...ikelid=NA2ISKS3) :

Citaat:

‘Ik zal nooit nooit drugs gebruiken'

donderdag 26 november 2009
Auteur: Valerie Droeven

BRUSSEL - Leerlingen college Oostende leren ‘neen' zeggen tegen drugs In het Onze Lieve Vrouwecollege in Oostende volgen de tweedejaars Latijnse les over drugs. De hele dag is gebaseerd op de principes van ‘Unplugged', het programma dat De Sleutel uitwerkte en waarvan wetenschappelijk bewezen is dat het werkt. ‘Roken doodt je longbacteriën.' En andere clichés ontmanteld.

Van onze redactrice

‘Wat heeft dit met drugs te maken?' In de turnzaal van het Onze Lieve Vrouwecollege in Oostende staan de leerlingen van tweede Latijnse D rond een ladder. Die staat niet tegen een muur, maar enkele jongeren uit de klas proberen hem recht te houden. Wie durft, mag erop klimmen langs de ene kant om er langs de andere kant weer af te komen.

Robert is de durver van de klas. Hij gaat als eerste. Dat motiveert de anderen. Bij Myron wordt het even spannend, maar ook hij komt er zonder kleerscheuren vanaf. Tim durft niet, dat heeft hij vooraf gezegd en ook in de turnzaal blijft hij erbij. Jolien heeft hoogtevrees, maar onder het gejoel van haar medeleerlingen probeert ze toch enkele trapjes.

Net zoals de andere Latijnse klassen volgen de leerlingen van de tweede Latijnse D al een hele dag les rond drugs. En daar hoort ook de ladderopdracht bij. ‘Heel belangrijk zijn dit soort oefeningen', zegt Johan Van de Walle van De Sleutel. Hij heeft enkele leerkrachten in deze school opgeleid over het Unplugged-project en kijkt nu toe of ze de aangeleerde technieken goed toepassen. ‘De oefening moet hen leren om te gaan met groepsdruk, maar ze moeten ook leren hun grenzen af te tasten en aan te geven. Als je het echt niet durft, moet je nee durven te zeggen. Aan de andere kant kan groepsdruk ook een goed effect hebben. Sommige leerlingen durven meer, omdat ze aangemoedigd worden. Leerlingen moeten het onderscheid leren te maken: wanneer ze erin mogen meegaan en wanneer beter niet.'

‘Wij vinden het belangrijk om vroeg genoeg preventie te geven. Voor ze er mee beginnen', zegt adjunct-directeur Yannick Scheyving. ‘Zeker hier in Oostende waar je gemakkelijk in contact komt met drugs. We hebben gekozen voor het project van De Sleutel omdat ze werken rond weerbaarheid.'

Na de oefening trekt de tweede Latijnse D weer naar de klas. Ze krijgen een reeks grafiekjes voorgeschoteld. ‘Hoeveel procent van de zestien- tot achttienjarigen heeft volgens jullie al een keer in zijn of haar leven een sigaret gerookt?', vraagt de leraar. ‘80procent', zegt iemand. ‘Neen, 70procent', werpt iemand anders op. Het blijkt 58procent te zijn. ‘Hoeveel jongeren van zestien tot achttien rookte al één keer cannabis?' is de volgende vraag. ‘50 procent!' Durver Robert is er zeker van. Celine verslikt zich bijna: ‘Dat zou ik echt erg vinden als het er zoveel zijn', zegt ze. Het blijkt 32,1procent. ‘Dus het cliché dat iedereen het wel eens doet, klopt niet', zegt de leraar.

‘Deze oefening draait rond wat we normative belief noemen', zegt Van de Walle. ‘Jongeren geloven bepaalde “normen”, die op foutieve informatie zijn gebaseerd. Ze gaan zich daar dan ook naar gedragen. Ze denken dat iedereen cannabis rookt, bijvoorbeeld. En ze verwachten allemaal dat ik het ook doe. Dus ga ik het doen.'

In de voormiddag zijn er ex-verslaafden komen praten. ‘Meestal vinden ze dat deel het indrukwekkendst. Het maakt hen ontvankelijk voor de rest van de boodschap die we willen meegeven', zegt Van de Walle. ‘Ze krijgen informatie, maar ze leren ook vaardigheden die belangrijk zijn om nadien neen te kunnen zeggen. En als we het over kennis hebben, proberen we de effecten op korte termijn te benadrukken. Niet: je krijgt over twintig jaar kanker als je rookt, maar: het stinkt.'

‘We willen dit tot in de derde graad kunnen voortzetten', zegt de adjunct-directeur. ‘Maar op een andere manier, door bijvoorbeeld drugs te integreren in de les biologie. Die leerkrachten zijn perfect geplaatst om leerlingen te vertellen over de effecten van bepaalde drugs op de hersenen of het lichaam.'

En Robert? Die is op het einde van de dag 100 procent zeker dat hij nooit-nooit drugs zal gebruiken. Ook niet als zijn vrienden het vragen.

Zoals je kan lezen in het artikel werken ze vooral rond weerbaarheid, rond het 'nee' durven/kunnen zeggen. Dit is mijn ogen ook veel belangrijker dan weten welke soorten drugs er allemaal zijn. Ook de ex-verslaafde die komt praten lijkt me zeer effectief. In het zesde leerjaar zijn wij ook eens naar de gevangenis geweest om daar te luisteren naar een (ex?-)drugsverslaafde, en dat heeft toen wel een diepe indruk achtergelaten. Ook voor de verslaafde zelf kan het praten met schoolkinderen een goede stap zijn naar het terugkeren naar de maatschappij. Ik kan mij inbeelden dat na jaren miserie van de verslaving en een eventuele gevangenisstraf, het wel deugd doet dat je iets terug kunt doen voor de samenleving.