22nd November 2009, 19:15
|
|
Registered User
|
|
Geregistreerd op: Sep 2009
Locatie: Lille
Posts: 106
|
|
Citaat:
Cipiers staken te snel
zaterdag 21 november 2009
POLITIEAGENTEN DIENEN NIET OM GEVANGENEN TE BEWAKEN
— Als cipiers staken, moeten politieagenten, die daar niet voor opgeleid zijn, hen vervangen, soms met dodelijke incidenten tot gevolg. Als dat geen goede reden is om de malaise aan te pakken waarvoor de cipiers staken, weet SONJA SNACKEN het ook niet meer.
De incidenten in de gevangenis van Vorst die door de Commissie van Toezicht publiek werden gemaakt zijn schokkend en een democratische rechtstaat onwaardig. Zonder vooruit te lopen op de resultaten van het onderzoek, lijkt vooral het feit dat de politiemensen gemaskerd rondliepen erop te wijzen dat het van meet af aan de bedoeling was om gedetineerden ongestraft te kunnen mishandelen en vernederen.
Uiteraard moet hier naar individuele verantwoordelijkheid en schuld gekeken worden. Maar er is ook een ruimere context. Het is immers niet de eerste keer dat er zich tijdens stakingen van penitentiaire beambten en overname door politiediensten ernstige incidenten voordoen. In september 2003 overleden er tijdens een staking twee gedetineerden in de gevangenis van Andenne, één door ophanging, één door het in brand steken van zijn cel. In het celgedeelte voor 400 gedetineerden waren toen maar zes politiemensen, die bovendien niet wisten hoe ze het veiligheidssysteem moesten hanteren en volgens het Europese Comité voor Preventie van Foltering (CPT) totaal inadequaat optraden. Een penitentiaire beambte moest beletten dat een politieman zijn wapen trok alvorens de brandende cel binnen te gaan. Dit wijst op twee problemen. Ten eerste dat de politie niet geschikt is om in gevangenissen op te treden ter vervanging van penitentiair personeel. Ten tweede dat er in België een fundamenteel probleem gerezen is door de talrijke cipiersstakingen.
Politiemensen worden opgeleid om misdrijven op te sporen en verdachten aan te houden en over te dragen aan de gerechtelijke overheden. De contacten die zij met verdachten hebben zijn van korte duur en vooral gericht op verhoren en eventueel arrestatie. Arrestaties gaan soms gepaard met legitiem geweld. Het CPT stelt echter vast dat er in Europa, en ook in België, bij politieoptredens vaker disproportioneel gebruikt wordt dan in gevangenissen. Dat heeft veel te maken met het feit dat gevangenispersoneel bij ons niet gewapend is, en uit ervaring weet dat orde en veiligheid in een gevangenis beter bereikt worden via constructieve relaties met de gedetineerden en een goed uitgebouwd gevangenisregime dan via geweld of bedreiging. Anderzijds is de politie reeds lang gefrustreerd over het feit dat zij steeds moeten inspringen bij de talrijke cipiersstakingen. Het bericht vorig jaar dat zij Kerstmis ook graag thuis willen vieren was in die zin een niet mis te verstane kritiek op het te gretig grijpen naar het stakingsrecht door de penitentiaire beambten. Duidelijke malaise en ontevredenheid dus bij de politie.
Anderzijds ook malaise en ontevredenheid bij de cipiers. Zij worden dagelijks met talrijke problemen geconfronteerd die de dynamische veiligheid in het gedrang brengen. Overbevolking in de gevangenissen. Een toenemend aantal buitenlandse gedetineerden die geen banden met België hebben en geen van de talen machtig zijn. Toenemende psychische en psychiatrische problemen bij gedetineerden en onvoldoende gespecialiseerde omkadering hiervoor. Deze problemen zijn al lang bekend. Maar het zijn wel de cipiers en de gedetineerden die daar de gevolgen van dragen. De malaise en de ontevredenheid zijn dus te begrijpen. Nochtans denk ik dat er de laatste jaren te snel gestaakt wordt. De boodschap dat het beleid dringend werk moet maken om oplossingen te vinden, kan ik alleen maar onderschrijven. Maar stakingen verliezen hun geloofwaardigheid als ze te veel gebruikt worden. Waren de stakingen in Vorst en elders op 30 oktober werkelijk de enige manier om uitdrukking te geven aan de solidariteit met de collega's uit Leuven-Centraal? Is het overlijden van een gedetineerde in Jamioulx dan zo onbelangrijk dat alle cipiers daar in staking moeten gaan omdat drie collega's daarover ondervraagd worden? Bovendien dreigen de stakingen zelf een deel van het probleem te worden. Tijdens de stakingen valt het gevangenisregime immers helemaal stil, zodat die factor van veiligheid ook nog eens verdwijnt. De politie is duidelijk niet opgeleid om de cipiers naar behoren te vervangen. De verplichte minimale dienstverlening lijkt de enige oplossing op korte termijn. De aanpak van de problemen dia aan de grondslag liggen van de stakingen, is de enige oplossing op lange termijn.
SONJA SNACKEN
Wie? Professor Criminologie aan de VUB.
Wat? Er moet dringend iets gedaan worden aan de slechte omstandigheden waarin cipiers werken.
Waarom? Dan zouden ze niet zo snel staken en zo de omstandigheden voor de gedetineerden helemaal ondraaglijk maken.
Bron: www.standaard.be
|
Ik sluit mij volledig aan bij de professor criminologie.
Ik weet het, staken is een goed recht, met veel moeite verworven door de jaren heen, maar te veel is te veel. Er wordt zoveel gestaakt dat het eigenlijk geen effect meer heeft. Of ja, het heeft wel effect, maar niet in de goede richting: als de cipiers staken, moeten politie-agenten (niet getraind voor die bepaalde job) de orde komen handhaven in de gevangenis waar het dan volledig mis gaat. (Zie maar in Vorst)
Ik weet niet precies hoe het er aan toe gaat in gevangenissen. Maar als cipier kan ik het me moeilijk inbeelden dat je de gevangenis, waar je al die tijd moeite hebt gedaan om de kalmte te bewaren, om de gevangenen in de hand te houden, zomaar overlaat aan 'boerse' politie-agenten die de boel op stelten komen zetten. En gewoon omdat 3 collega's ondervraagd worden ivm de dood van een gevangene? (voorbeeld gehaald uit artikel hierboven)
Bestaan er geen andere oplossingen?
|