De reacties van Tim, Lies en Joeri kloppen volledig. Het pesten begint al vanaf de basisschool. Sommige kinderen zijn minder weerbaar dan andere. De weerbare kinderen voelen dit goed aan. Natuurlijk gaan zij de niet-weerbare kinderen pesten. Zij durven toch niets terug te zeggen tegen hun.

Wat Lies zegt over de school klopt ook. "Oh, negeer de pestkop gewoon", zeggen leerkrachten. Maar dit werkt inderdaad niet! Ik heb het zelf ook meegemaakt en de pestkoppen maken je het leven zuur. Je kan ze niet negeren of iets terug zeggen want ze boren je direct terug de grond in.

Ook gebeurt pesten niet altijd mondeling. Je kan het ook zien. Mensen die altijd worden uitgesloten, die altijd als laatste worden gekozen... Dit doet iets met je zelfvertrouwen.

Dit alles heeft een invloed op je toekomst. Je bent al onzeker en als mensen weten dat je onzeker bent, gaan ze van je profiteren. Ook zet dit alles zich door op de werkvloer. Je kan al heel moeilijk naar je leerkracht stappen met de boodschap dat je gepest wordt, maar hoe moeten de mensen op de werkvloer zich dan voelen? Deze kunnen al helemaal niet naar hun baas stappen om te zeggen dat ze gepest worden. Want misschien zal hun baas wel denken/zeggen van: "Pesten? Dat is voor kindjes hè! Kan je gewoon de druk van het werk niet aan?" En dan sta je nergens. Niemand die je gelooft en de pestkoppen die gewoon verder doen.

Ik vind dat mensen samen iets tegen de pestkoppen moeten doen. Samen sta je sterk. Misschien kunnen ze samen naar een leerkracht, of later naar hun baas, stappen en alles zeggen. Ik denk dat dit wel invloed zal hebben maar hoe gaat de leerkracht/baas hier iets aan doen?