Enkele post bekijken
  #1  
Oud 20th November 2009, 15:38
Anneleen.Roziers Anneleen.Roziers is offline
Registered User
 
Geregistreerd op: Sep 2009
Locatie: Olen
Posts: 70
Familie wacht hele dag vergeefs op euthanasiearts

DEINZE - Liliane De Fauw (74) zou afgelopen maandag in het Sint-Vincentius- ziekenhuis in Deinze euthanasie krijgen. De familie wachtte de hele dag aan haar bed op de dokteres. Tot om vier uur in de namiddag de arts kwam zeggen dat ze niet overtuigd was van Lilianes wens om te sterven.
'Mijn moeder was de directiesecretaresse van de krant Het Volk. Ze was een fiere vrouw', zegt haar dochter Sabine. 'Al jaren geleden ondertekende ze een document waarin ze verklaarde euthanasie te willen wanneer haar leven geen kwaliteit meer had en ze onbekwaam was om de euthanasiewens uit te drukken. De geldigheidsdatum van dat document is ondertussen wel vervallen.'

'Toen moeder bijna twee jaar geleden hoorde dat ze kanker had, weigerde ze aanvankelijk chemo. Ze verkoos palliatieve zorg. Pas toen we voorstelden haar in huis te nemen, wilde moeder zich dan toch laten behandelen.'

De kanker woekerde voort en Liliane werd in het ziekenhuis opgenomen. Daar vond ze dat haar leven nog te weinig kwaliteit had. Zo wilde ze niet meer verder. Ze wilde euthanasie en lichtte haar dokteres daarover in.

'Dat gebeurde 's avonds op vrijdag 6 november, in het ziekenhuis. Ik was samen met mijn zoon in de kamer toen mijn moeder erover sprak met de behandelende dokteres. Mijn moeder wilde ook al meteen de dag vastleggen waarop ze uit het leven zou stappen. Ze koos voor maandag 16 november omdat ze - zo zei ze zelf - dan nog eenmaal haar pensioen kon trekken.'

Kort na het gesprek met de dokteres ging Lilianes toestand zeer snel achteruit. Ze kreeg zware pijnbestrijders en werd in een coma gebracht.

Afgelopen maandag zou Liliane euthanasie krijgen. Haar familie was al tegen 10 uur 's morgens in het ziekenhuis. 'Ik had een dag vakantie genomen', vertelt dochter Sabine. 'Toen ik 's morgens in het ziekenhuis aankwam, zag ik op de gang heel even de dokteres. Ze zei me dat ze na de middag zou komen om de euthanasie uit te voeren. Dus bleven we rustig wachten.'

Het wachten bleef maar duren. Tot uiteindelijk om 16 uur de dokteres kwam zeggen dat de euthanasie niet doorging. Ze had twijfels over Lilianes wens om uit het leven te stappen.

Kleinzoon Glenn begreep die uitspraak als een aanval op hemzelf. 'Mijn grootmoeder en ik verjaren op dezelfde dag. Volgend jaar in maart zou grootmoeder 75 worden en ik 21. Grootmoeder heeft altijd gezegd dat ze uitkeek naar dat feest. Misschien haalt de dokteres daar haar overtuiging dat mijn grootmoeder nog niet dood wil. Maar toen grootmoeder onlangs hoorde dat ze maart volgend jaar niet zou halen, sprak ze niet meer over ons verjaardagsfeest', zegt Glenn.

Voor de familie is het duidelijk wat hier aan de hand is: 'Sint-Vincentius is een katholiek ziekenhuis. Allicht strookt euthanasie niet met hun katholieke overtuiging. Doordat moeder nu in een coma is, zit de situatie muurvast. In haar toestand kan moeder geen nieuwe dokter vragen of iemand aanstellen om over de uitvoering van haar euthanasiewens te waken.'

Bron: Het nieuwsblad - 20/11/2009

Mijn mening:
Gisteren nog zag ik dit op het nieuws. De foto van de vrouw sprak me hard aan! Je ziet dat ze zo'n levendige en speelse dame was!
Zoals haar dochter zegt, had ze al langer de wens om uit het leven te stappen wanneer ze geen goede levenskwaliteit meer zou hebben. Zelfs de datum had ze ondertussen al vastgelegd. Ze wou nog één keer haar pensioentje trekken om dan op maandag 16 november euthanasie te plegen.

Ik vind het dan erg dat men als dokter zomaar kan beslissen om toch maar geen euthanasie te plegen. Als de dame in kwestie zelf, bij goed bewustzijn, gezegd heeft dat ze dat wil, vind ik dat dat gerespecteerd moet worden!

Er werd ook gezegd dat de beslissing genomen werd na een gesprek met de psycholoog. Die zou er niet van overtuigd zijn dat de dame echt uit het leven wilde stappen. Maar ik vraag me dan af hoe objectief dat beoordeeld is. Die psycholoog is met de dame gaan praten op het moment dat ze al heel ziek was, en misschien zelfs niet meer goed wist wat ze zei of bedoelde... Die psycholoog had al eens met haar moeten praten toen ze het formulier invulde (dus toen ze nog gezond was). Dan wist hij de redenen en motieven waarom de dame uit het leven zou willen stappen bij een slechte levenskwaliteit!

De manier waarop het nu gelopen is vind ik een heel spijtige en vooral pijnlijke zaak voor de familie!
Met citaat antwoorden