Er zijn zowel argumenten voor als argumenten tegen een mogelijke benoeming van Herman Van Rompuy als allereerste EU- president.

Van Rompuy is een ervaren christendemocraat, die vooral zijn politieke strepen verdiende als minister van begroting (periode 1993-1999-> hij drong het Belgische begrotingstekort op 6 jaar tijd sterk terug). Ook kan Van Rompuy als geen ander een consensus nastreven, waardoor hij in België 'onmisbaar' wordt geacht als premier: Van Rompuy is de persoon die zowel door Vlamingen als door Walen wordt gesteund én aanvaard. Hij straalt (zoals vaak wordt aangehaald) een zekere ernst, rust en vertrouwen uit naar de buitenwereld toe. Daardoor zou hij voor vele EU- lidstaten (op uitzondering van oa. Groot- Brittannië) de juiste man op de juiste plaats zijn.

Maar er wordt Van Rompuy, die geen (ex-)leider is van een Europese grootmacht, wel een gebrek aan uitstraling en daadkracht verweten. De man heeft de schijn tegen dat hij eruitziet als een grijze boekhouder, die volledige dagen in zijn eentje doorbrengt in een donker kantoortje. Met 'een gebrek aan daadkracht' wordt er dan weer vooral gewezen op het gigantische begrotingstekort van de Belgische Federale Regering, waarvoor de regering onder leiding van Van Rompuy tot op heden geen oplossing heeft.

Persoonlijk vind ik dat een mogelijk vertrek van Van Rompuy naar Europa een goede zaak zou zijn voor de man zelf (bekwaam intellectueel die Europa goede diensten kan bewijzen). Voor België zou dit daarentegen een ramp kunnen betekenen: Wie volgt hem op? Moet Leterme een tweede kans krijgen als premier van België, wetende dat Wallonië hem rauw lust?